پرسشها با دستهبندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)
شه طبیبان جمع کرد از چپ و راست گفت جان هر دو در دست شماست جان من سهلست جان جانم اوست دردمند و خستهام درمانم اوست هر که درمان کرد مر جان مرا برد گنج و در و مرجان مرا
"بنده ی پیرِ مغانم" کنایه از چیه ؟ بنده ی پیرِ مغانم که ز جهلم بِرَهانْد پیرِ ما هر چه کُنَد عینِ عنایت باشد
شعر نو زیر: " من از خودم یه سرزمین ساختم ولی تو فکر او ور مرزی" کنایه از چیه ؟
مشخص ترین آرایه ی این بیت چیه؟ نقدِ صوفی نه همه صافیِ بیغَش باشد ای بسا خرقه که مُستوجبِ آتش باشد
هر کاو نَکُنَد فهمی زین کِلکِ خیالانگیز/ نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد "کِلکِ خیالانگیز" در بیت بالا به چه معناست ؟
" نیستشان از جُستجو یک لحظه ایست" در این بیت یعنی چی؟ نیستشان از جُستجو یک لحظه ایست / از پیِ هم شان یکی دَم ایست نیست
"فارِق و فاروق" در این بیت چه معنایی داره ؟ در دلِ عاشق بجز معشوق نیست / در میانشان فارِق و فاروق نیست
منظور از " مُستَسقی طلب" در بیت چیه ؟ عشقِ مُستَسقی ست ، مُستَسقی طلب / در پیِ هم این و ، آن چون روز و شب
منظور از "شب بَرو عاشق تر است" چیه ؟ روز ، بر شب عاشق است و مُضطَر است / چون ببینی ، شب بَرو عاشق تر است
" قهرِ نَفس" در این بیت یعنی چی؟ ور به عقل ، اِدراکِ این ممکن بُدی / قهرِ نَفس از بهرِ چه واجب شدی ؟