پرسشها با دستهبندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)
در بیت زیر، شاعر چه چیزی را به شاگرد "منسوج باف" نسبت میدهد؟ چه خوش گفت شاگرد منسوج باف چو عنقا بر آورد و پیل و زراف
"هفت آسمان" در ادبیات فارسی نماد چیه ؟
منظور از "اَغیار " چه کسانی هستند ؟ تو با اَغیار پیش چشم من مِی در سبو کردی من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم
این شعر هر شب شب قدر است اگر قدر بدانی کنایه از چیه ؟منظور شاعر چی بوده ؟
کدام شاعر قرن یازدهم هجری به دلیل سرودن اشعار عرفانی به سبک خاص خود شهرت دارد؟
چرا شاعر میگه من خودم "سیزدهم"؟ سیزده را همه عالم به در آیند از شهر من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم
"شمع کافوری" کنایه از چیه؟ من که نور صدق می تابد ز گفتارم، چرا شمع کافوری نسوزد در شبستانم چو صبح؟
بیت "عیش امروز علاج غم فردا نکند مستی شب ندهد سود به خمیازه صبح" چه دیدگاه و نگرشی نسبت به لذت و مستی شبانه و اثر آن بر صبح دارد؟
در بیت زیر ، چگونه "رخ تازه صبح" به "روی مزار" تشبیه شده و این تشبیه چه پیامی دارد؟ پیش چشمی که دل زنده شب را دریافت چون گل روی مزارست رخ تازه صبح
عشق پوینده مرکبی ره جو باشد از ذکر تازیانه او لطفاً مصرع اول این بیت رو به صورت جمله ای جدا جدا بنویسید و معنی کنید ، ممنونم