پرسش‌ها با تگ (معنی شعر)

شیر را بر گردن ار زنجیر بود  بر همه زنجیر سازان میر بود

صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد بنیاد مکر با فلک حقه باز کرد بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد ساقی بیا که شاهد رعنای صوفیان دیگر به جلوه آمد و آغاز ناز کرد

در شعر   وقتی که مرگ در شکم درندگان   دنده های بشر را دید  و در قهقهه ی فشنگ ها   بر سر زنان گریان به دبکه پرداخت  جز او کسی نخندید.  منظور از درندگان چیست؟

گذشت عمر ازین خاکدان برآ  ای دل چه همچو سنگ نشان مانده ای به جا ای دل   شود به صبر دوا دردهای بی درمان چه درد خود کنی آلوده دوا ای دل   ز پوست غنچه برآمد ز سنگ لاله دمید تو نیز از ته دیوار تن برآ  ای دل   صائب تبریزی

| از آتش سودایت، دارم من و دارد دل ‏داغی که نمی‌بینی، دردی که نمی‌دانی ‏- رهی معیری  

در قران این جهان با آن جهان این جهان از شرم می‌گردد جِهان ✏ «مولانا»  

 گر چه کاشانۀ دل، خاص غم مهر تو نیست پس، چرا مهر تو را بر در این خانه زدند؟ شاطرعباس صبوحی

ای هنرها گرفته بر کفِ دست عیبها بر گرفته زیرِ بغل تا چه خواهی خریدن ای مغرور روزِ درماندگی به سیمِ دغل

نبیند مدّعی جز خویشتن را که دارد پردهٔ پندار در پیش گرت چشمِ خدا بینی ببخشند نبینی هیچ‌کس عاجزتر از خویش سعدی

از بعد عرفانی و چالش های ساختاری جوامع انسانی، معنای،  ازکجا آمده ام آمدنم بهر چه بود    به کجا می روم آخر ننمایی وطنم با تاکید بر انسان و انسان ایرانی چیست؟