تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی من همه در حکم تو ام تو همه در خون منی
مفهوم بیت اخر این رباعی از خیام: چون عمر به سر رسد چه شیرین و چه تلخ پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ می نوش که بعد از من و تو ماه بسی از سَلخ به غٌرّه آید از غره به سلخ
معنیشو لطف کنید بگید شبی گیسو فروهشته بدامن پلاسین معجر و قیرینه گرزن.
هیج گویی سنگ را فردا بیا- ور نیایی من دهم بد را سزا؟- هیچ عاقل مر کلوخی را زند؟- هیچ با سنگ عتابی کس کند؟
وقت بهخیر. این دو بین از شاهنامه رو چهطور باید معنی کرد؟ سنان گر به دندان بخاید دِلیر / بدرّد از آواز او چرمِ شیر گرفتار فرمان یزدان بود / وُگر چند دندانْش سندان بود تو مگذار هرگز ره ایزدی / که نیکی ازویست و هم زو بدی در اینترنت سرچ کردم ولی چیزی پیدا نکردم.
مفهوم بوته های خار را در زمین من نکار شاید فردا پا برهنه به دیدنم بیایی
معنی کلمه " عاکفان " در بیت " کعبه جلالش به تقصیر عبادت معترف"
پیام اخلاقی بیت : دور دور مرو که مهجور گردی، و نزدیک نزدیک میا که رنجور گردی چیه ؟
یار مردان خدا باش که در کشتی نوح / هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را منظور از "خاک" در این بیت چیست؟ . احتمالا خاک در این بیت اشاره به داستانی دارد. آن داستان چیست؟
طاق پذیر است عشق جفت نخواهد حریف- بر نمط عشق اگر پای نهی طاق نه