در کدام بیت یک «آن» ضمیر است و یک «آن» صفت
1 دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند/ ﺧﻮاﺟﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻏﻢ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرش
2 ﺧﯿﺮه آن دﯾﺪه ﮐﻪ آﺑﺶ ﻧﺒﺮد ﮔﺮﯾﮥ ﻋﺸﻖ/ ﺗﯿﺮه آن دل ﮐﻪ در او ﺷﺮم ﻣﺤﺒّﺖ ﻧﺒﻮد
3 ﺑﻪ ﮐﻮي ﻋﺎﺷﻘﯽ از ﻋﺎﻓﯿﺖ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﻨﺪ/ ﻫﺮ آن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو اﯾﻦ دﻫﻨﺪ، آن ﻧﺪﻫﻨﺪ
4 ﻣﮑﺶ آن آﻫﻮي ﻣﺸﮑﯿﻦ ﻣﺮا اي ﺻﯿّﺎد/ ﺷﺮم از آن ﭼﺸﻢ ﺳﯿﻪ دار و ﻣﺒﻨﺪش ﺑﻪ ﮐﻤﻨﺪ
٤ پاسخ
گزینه ۳ میشه اولين آن صفت اشاره برای کسی و دومین آن ضمیر هست که نقش مفعولی داره
گزینه سه جواب درست است:
هر آن کسی که... (آن: صفت اشاره) - این دهند، آن ندهند (این و آن: ضمیر اشاره)
نمونه مشابه:
جان بیجمال جانان میل جهان ندارد * هرکس که این ندارد حقا که آن ندارد
گزینه یک:
هر دو "آن" ضمیر اشارهاند (ضمیر یعنی جانشین اسم؛ آن کار و آن کس بوده که کار و کسش حذف شده است)
گزینه دو و چهار:
همه "آن"ها صفت اشارهاند
*در "آن کار"، "آن" صفت اشاره است و با حذف هسته گروه اسمی (کار) به ضمیر اشاره تبدیل میشود
* صفت اشاره از انواع وابستههای پیشین است
صفت اشاره یکی از انواع صفت است. از بارزترین مثالهای این نوع صفت، دو لفظ این و آن است که به همراه اسم میآید. این به نزدیک و آن به دور اشاره میکند. کلمات این و آن، اگر همراه اسم بیایند صفت اشاره هستند و اگر جایگزین اسم باشند، ضمیر اشاره نامیده میشوند.
1- آن نیست ، آن اﺳﺖ ( هر دو ضمیر اشاره )
2 آن دﯾﺪه ، آن دل ( هر دو صفت اشاره چون همراه اسم آمده )
3 آن ﮐﺴﯽ ، آن ﻧﺪﻫﻨﺪ . ( اولی صفت اشاره ، دومی ضمیر اشاره ) ( جواب درست )
4 آن آﻫﻮي ، آن ﭼﺸﻢ ( هر دو صفت اشاره )
پاسخ گزینه ۱ صحیح است که «آن» به کلمه ی خواجه ( که صفت است ) اشاره دارد. اما گزینه ی ۳ در مصرع دوم همراه با ایهام، «آن» به معنای دم و فرصت «اسم» میباشد