معنی این بیت چیست؟ با فرو مایه روزگار مبر

انسان موجودی است که از همنوع تأثیر زیادی می پذیرد ، به همین خاطر شاعر می فرماید با انسان هایی که مایه ای از اخلاق و انسانیت ندارند، روزگارت را مگذران که موجب تأثیر آنها بر روی تو شده و گوهره وجود تو را بی ارزش می نمایند.

این یک بیت نیست، یک مصرع یا یک جمله است. در معنی آن داریم، با انسان پَست و سَبُک معاشرت نکن (نشست و برخاست نداشته باش).

فرومایه: پَست و ذلیل

روزگار مبر: همنشینی نکن

یعنی :با آدم پست روزگار  خود را نگذران 

یا با آدم پست عمر خود را سپری نکن