معنی کلمه به کلمه این بیت را توضیح دهید:هر چه خواهی در سوادش رنج برد تیغ صرصر خواهدش حالی سترد
دید مجنون را یکی صحرانورد
در میان بادیه بنشسته فرد
ساخته بر ریگ ز انگشتان قلم
می زند حرفی به دست خود رقم
گفت ای مفتونِ شیدا چیست این؟
مینویسی نامه؛ سوی کیست این؟
هر چه خواهی در سوادش رنج برد
تیغ صرصر خواهدش حالی سترد
کی به لوح ریگ باقی ماندش؟
تا کسی دیگر پس از تو خواندش؟
گفت شرح حسن لیلی میدهم
خاطر خود را تسلی میدهم
مینویسم نامش اول وز قفا
مینگارم نامه عشق و وفا
نیست جز نامی ازو در دست من
زان بلندی یافت قدر پست من
ناچشیده جرعهای از جام او
عشقبازی میکنم با نام او
٣ پاسخ
معنی کلمهبهکلمه:
هر چه خواهی → هر چیزی که بخواهی یا هر تلاشی که بکنی
در سوادش → در حوزهی دانش، هنر، مهارت یا دانشنامهای که منظور است (سواد در اینجا به معنی دانش و مهارت است)
رنج برد → سختی کشید، زحمت متحمل شد
تیغ صرصر → تیغ مار، نماد سختی و خطر یا وسیلهای که شدت و درد دارد
خواهدش → برای او خواهد بود، یعنی متوجه خواهد شد یا متحمل میشود
حالی سترد → جان یا آرامشش را میرباید، حالت او را دگرگون میکند
ترجمه:
هرچه در مسیر دانش یا مهارت بکوشی و سختی را متحمل شوی، تیغ تیز و دردناک مثل مار، جان و آرامش تو را بهچالش میکشد.
توضیح:
- سواد اینجا دانش و تجربه است، نه فقط خواندن و نوشتن.
- تیغ صرصر استعاره از خطر و سختی راه یادگیری و تجربه است.
- بیت به نوعی هشدار میدهد: مسیر دانش و تجربه همیشه آسان نیست و نیاز به صبر و تحمل دارد.
با سلام
مرتّب کنیم: هرچه در سوادش رنج خواهی برد (هرقدر در نوشتنش تلاش کنی)
تیغ صرصر حالی آن را خواهد سترد (تندباد همچون تیغ یا شمشیر در یک لحظه آن را از بین خواهد برد).
صرصر: تندباد، باد سرد و سخت
هر چه خواهی در سوادش رنج برد
تیغ صرصر خواهدش حالی سترد
هر رنجی که برای نوشتن این نامه بر روی شن و ماسه می بری توسط باد صرصر زدوده و پاک خواهد شد