اسم ایرانی آریایی، برای کافه رستوران پیشنهاد بدین

چرب انگشت که از اندام آهو می‌سازند و با روغن گردو برشته می‌کنند

دَرَونَ مَیزَد (آبگوشت) 

خورش شاهی (دوره ساسانی)

همانطور که از اسمش پیداست، این خورش را برای شاهان و درباریان ساسانی می‌پختند. اگر مواد اولیه پخت این غذا را بخوانید خودتان خواهید فهمید که چرا مردم عادی آن دوره نمی‌توانستند همچنین غذایی را بخورند. مواد اولیه خورش شاهی شامل گوشت گرم و گوشت سرد (گوشت قرمز)، گوشت پرندگان درشت جثه مانند مرغ، قرقاول و شتر مرغ (گوشت سفید)، برنج سرد، خرما (خبیص)، برگ معطر، نمک یا شکر کاراملی شده (تبرزد) است

ملمع پلو (دوره صفوی)

در دوران صفویان ذائقه مردم بسیار شبیه به غذاهای ایرانی امروزی بوده است و برخی می‌گویند غذاهایی که امروزه وجود دارد، بعضا از آن دوران به جای مانده است. یکی از آن غذاهایی که که بسیار شبیه به مرصع پلو یا قیمه نثار قزوینی است، ملمع پلو صفویان است. برای پخت ملمع پلو شما باید با آب مرغ و تکه‌های مرغ و نخود، برنج خود را دم کنید، سپس بر روی آن مغز پسته، مغز بادام، خرما، انجیر و زرشک اضافه کنید

البته آمبروزیا خورامک خدایان المپ نشین بوده!

رستورانِ مستوران

آرتیس

آرتیمیس

کاساندان

آرتیستون

سیاووشان

میتونید«آراد» را برای کافه خود انتخاب کنید

گیس فری که همون فرنگیس میشود   

زامیاد =زمین

انارم یا انیران= روشنایی بی پایان

آستیاگ      

هوخشتره

دهیوک

مزدک

قباد 

خسرو  

مهرگان 

پروشات.        

«پوران‌ دخت»

یکی از شاهان ساسانی که در آشپزی نیز دستی بر آتش داشته است.

تلفظ باستانی اوستایی : 

ویستوریو (Vistorio) = 

گُستَهم : فاتح ، گشاینده

آیریاوا (Iryava) = ایرج

_

آریزانتا (Aryzanta) = 

از قبایل ماد مذکور توسط هرودوت

آمِستریس (Amystris) = ملکه هخامنشی

استاتیرا (Statyra) = شاهزاده هخامنشی

تیسافِرن (Tissaphern) = سردار هخامنشی

هیدارنِس (Hydarnes) = سردار ارتش کورش

اهورا

کتایون 

هژیر

شیده

شیرین

نوش آذر

سرو

سیمین

وستا

همه این اسامی در شاهنامه ذکر شده‌اند.

مثال کاقه کوروش فک کنم اسم قشنگیه

درود بر شما

واژه «وشنا» veshna

یک کلمه مازندرانیست به معنی گرسنه

برای رستوران عالیست

  "رابـــــــو"  

   "رامـــــــــونا"  یا  "رامــــــــــورا"

رکسانا ( ورژن یونانی اسم روشنک که اسم دختر داریوش سوم و همسر اسکندر مقدونی بود. )

مسیحا خوبه یا سامیار یا ارتا

«دای سا »نامی بسیار اصیل و کهن که ریشه تاریخی/فرهنگی آن مربوط به قوم بااصالت پارسی لُرستانات می باشدکه زادگاه/ریشه ( جغرافیایی ) این مربوط میشه به نواحی غربی، درست رشته کوه های زاگرس میشودکه سه قوم لَک، کُورد و لُر ( منظور؛لُرهای استان لرستان امروزی ) که ریشه ای بیش از۵هزارسال ساکن هستند، را دارند. درفرهنگ و گویش مردمان لُرستانات، واژه/نام "دای سا" از بخش/واژه 'دای' و'سا'تشکیل شده. دای یعنی "مادر" ، و سا بمعنی "سایه" ست. سرجمع چیزی مثه؛ سایه مادری†.

رکسانا(ورژن یونانی اسم روشنک که اسم دختر داریوش سوم و همسر اسکندر مقدونی بود.)

ایرانی؟ پس بزار کیومرث 

سلام . لطفا اسم گیل گمش را انتخاب کنید که نام یک حماسه پیشاباستان سرزمین ایران است