لطف کنید شعر صائب را معنی کنید

۱.

گر درد طلب رهبر این قافله بودی

کی پای ترا پرده خواب آبله بودی؟

اگه تو دنبال سختی و درد بودی، مثل رهبر این مسیر می‌شدی. اون موقع که همه خواب بودن، تو بیدار و هوشیار می‌موندی و پای پرده خواب نمی‌موندی.

• کنایه: «پرده خواب» یعنی خواب بودن و بی‌خبری
• تضاد: بین «درد طلب» (دنبال درد بودن) و «پرده خواب» (خواب بودن)
• تشبیه: رهبر قافله یعنی کسی که راه رو نشون می‌ده

۲.

زود این ره خوابیده به انجام رسیدی

گر ناله شبگیر درین مرحله بودی

اون کسی که تو این مسیر خواب بود، زود به آخر رسید (مرگ). اگه تو هم شب‌ها آه و ناله می‌کردی، شاید چیز فرق می‌کرد.

• تضاد: «خوابیده» و «ناله شبگیر» (غم و بیداری)
• کنایه: «ناله شبگیر» یعنی غصه خوردن در شب
• ایهام: «انجام رسیدی» هم یعنی رسیدن به مقصد و هم مرگ

۳.

دل چاک نمی‌گشت ز فریاد جرس

را بیداری اگر در همه قافله بودی

دل کسی پاره نمی‌شد از صدای زنگ هشدار، اگر تو همه جمع بیدار بودی.

• استعاره: «دل چاک» یعنی دل شکسته
• کنایه: «جرس» یعنی صدای هشدار یا بیداری
• شرطیه (اگر) برای تأکید
• تضاد: بیداری در مقابل خواب

۴.

شوق است درین وادی اگر راحله ای هست

در راه نمی ماندی اگر راحله بودی

تو این مسیر امید هست اگه یه همراه خوب باشه. اگه خودت اون همراه بودی، جا نمی‌موندی.

• کنایه: «راحله» به معنی همراه یا کسی که در راه است
• شرطیه
• تضاد ضمنی: شوق و امید در مقابل ماندن و شکست

۵.

می بود اگر مغز ترا پرده هوشی

آسوده ازین عالم پرمشغله بودی

اگه ذهنت روشن‌تر بود، آسوده‌تر از این دنیا می‌شدی.

• کنایه: «پرده هوشی» یعنی هوشیاری
• تضاد: آسودگی در برابر مشغله و درگیری
• شرطیه

۶.

از خون جگر کام کسی تلخ نگشتی

گر در خور این باده مرا حوصله بودی

اگه تلخی دل و غم دیگران تو رو تلخ نمی‌کرد، اگه حوصله داشتی این شراب تلخ رو تحمل کنی.

• کنایه: «خون جگر» یعنی غم و اندوه عمیق
• ایهام: «باده» هم به معنای شراب واقعی و هم به معنای تلخی زندگی
• شرطیه

۷.

دریای وجود از تو شدی مخزن گوهر

رزق تو اگر از کف پرآبله بودی

اگه روزی‌ات دست کسی که دستش زخمی و پرآبله است نبود، وجودت پر از گوهر می‌شد.

• استعاره: «دریای وجود» یعنی دل بزرگ و پر گنج
• کنایه: «کف پرآبله» یعنی دست زخمی و ناتوان
• شرطیه

۸.

شیرازه جمعیتش از هم نگسستی

با بلبل ما غنچه اگر یکدله بودی

اگه با گروه ما متحد بودی، مثل غنچه و بلبل، جمع به هم نمی‌ریخت.

• استعاره: «شیرازه جمعیت» یعنی نظم و اتحاد
• تشبیه: غنچه و بلبل به همدل بودن
• شرطیه

۹.

چون آب روان می گذرد عمر و تو غافل

ای وای درین قافله گر فاصله بودی

عمر مثل آب زود می‌گذره و تو هنوز غافلی، ای وای اگه تو تو این جمع دور و جدا بودی.

• تشبیه: عمر مثل آب روان
• تضاد: گذر عمر و غفلت
• تعجب: «ای وای» برای تأکید
• شرطیه

۱۰.

صائب سر زلف سخن از دخل حسودان آشفته نشد

تا تو درین سلسله بودی

صائب مثل یه سر زلف زیبا، حرف حسودها نتونست او رو ناراحت کنه، چون تو تو این جمع بودی و باعث آرامشش بودی.

• استعاره: «سر زلف سخن» یعنی کلامی دل‌نشین و پیچیده
• کنایه: «دخل حسودان» یعنی نقشه حسودان
• شرطیه
• تضاد: آرامش و آشفتگی

باید وارد راه بشی تا به حقیقت برسی .

عرفان عملی . 

مراقبه و مشاهده و خلوت گزینی . 

وگرنه در مفاهیم و معانی گم می شی .

حضرت می فرماید : منتظر نمون و واردِ راه شو .

اقای علی نوروزی شادمند  در پاسخ ، خوب توضیح دادن . 

شعر صائب تبریزی، شاعر بزرگ ایرانی، به زیبایی و عمق احساسات انسانی پرداخته است. بیایید هر یک از ابیات را به طور مختصر تفسیر کنیم:

1. **گر درد طلب رهبر این قافله بودی / کی پای ترا پرده خواب آبله بودی؟**

   - در این بیت، شاعر می‌گوید اگر تو در جستجوی حقیقت و رهبری این قافله (زندگی) بودی، هرگز در خواب و غفلت نمی‌ماندی.

2. **زود این ره خوابیده به انجام رسیدی / گر ناله شبگیر درین مرحله بودی**

   - شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر در این مسیر (زندگی) ناله و فریاد می‌زدی، زودتر به مقصد می‌رسیدی.

3. **دل چاک نمی گشت ز فریاد جرس را / بیداری اگر در همه قافله بودی**

   - اگر در این قافله (زندگی) بیدار بودی، دل تو از فریاد جرس (صدای زنگ) نمی‌شکست و دچار درد نمی‌شدی.

4. **شوق است درین وادی اگر راحله ای هست / در راه نمی ماندی اگر راحله بودی**

   - اگر شوق و اشتیاقی در این مسیر وجود داشته باشد، تو هرگز در راه نمی‌مانی و به جلو می‌روی.

5. **می بود اگر مغز ترا پرده هوشی / آسوده ازین عالم پرمشغله بودی**

   - اگر تو هوشیار و آگاه بودی، از این دنیای پرمشغله و دردسر آسوده می‌بود.

6. **از خون جگر کام کسی تلخ نگشتی / گر در خور این باده مرا حوصله بودی**

   - اگر تو حوصله و شکیبایی داشتی، هیچ‌کس از تلخی زندگی و دردهایش نمی‌نوشید.

7. **دریای وجود از تو شدی مخزن گوهر / رزق تو اگر از کف پرآبله بودی**

   - اگر تو به عمق وجود خود پی می‌بردی، می‌توانستی به گنجینه‌ای از گوهرها دست یابی، حتی اگر در شرایط سختی بودی.

8. **شیرازه جمعیتش از هم نگسستی / با بلبل ما غنچه اگر یکدله بودی**

   - اگر تو با بلبل ما همدل و یکدل بودی، هرگز جمعیت و دوستی‌ها از هم نمی‌پاشید.

9. **چون آب روان می گذرد عمر و تو غافل / ای وای درین قافله گر فاصله بودی**

   - عمر مانند آب روان می‌گذرد و اگر تو غافل باشی، در این قافله (زندگی) فاصله و دوری ایجاد می‌شود.

10. **صائب سر زلف سخن از دخل حسودان / آشفته نشد تا تو درین سلسله بودی**

    - شاعر می‌گوید که سخن و شعر او از حسودان آسیب نمی‌بیند و آشفته نمی‌شود، تا زمانی که تو در این جمع و سلسله هستی.

این اشعار به نوعی به بیداری، آگاهی و تلاش در زندگی اشاره دارند و به ما یادآوری می‌کنند که باید در جستجوی حقیقت و ارزش‌ها باشیم.