لطف کنید شعر صائب را معنی کنید

باید وارد راه بشی تا به حقیقت برسی .

عرفان عملی . 

مراقبه و مشاهده و خلوت گزینی . 

وگرنه در مفاهیم و معانی گم می شی .

حضرت می فرماید : منتظر نمون و واردِ راه شو .

اقای علی نوروزی شادمند  در پاسخ ، خوب توضیح دادن . 

حقیقت راه بزرگان و کدواژگان اشعار در rahnamaaries.blogfa.com

شاد باشید

شعر صائب تبریزی، شاعر بزرگ ایرانی، به زیبایی و عمق احساسات انسانی پرداخته است. بیایید هر یک از ابیات را به طور مختصر تفسیر کنیم:

1. **گر درد طلب رهبر این قافله بودی / کی پای ترا پرده خواب آبله بودی؟**

   - در این بیت، شاعر می‌گوید اگر تو در جستجوی حقیقت و رهبری این قافله (زندگی) بودی، هرگز در خواب و غفلت نمی‌ماندی.

2. **زود این ره خوابیده به انجام رسیدی / گر ناله شبگیر درین مرحله بودی**

   - شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر در این مسیر (زندگی) ناله و فریاد می‌زدی، زودتر به مقصد می‌رسیدی.

3. **دل چاک نمی گشت ز فریاد جرس را / بیداری اگر در همه قافله بودی**

   - اگر در این قافله (زندگی) بیدار بودی، دل تو از فریاد جرس (صدای زنگ) نمی‌شکست و دچار درد نمی‌شدی.

4. **شوق است درین وادی اگر راحله ای هست / در راه نمی ماندی اگر راحله بودی**

   - اگر شوق و اشتیاقی در این مسیر وجود داشته باشد، تو هرگز در راه نمی‌مانی و به جلو می‌روی.

5. **می بود اگر مغز ترا پرده هوشی / آسوده ازین عالم پرمشغله بودی**

   - اگر تو هوشیار و آگاه بودی، از این دنیای پرمشغله و دردسر آسوده می‌بود.

6. **از خون جگر کام کسی تلخ نگشتی / گر در خور این باده مرا حوصله بودی**

   - اگر تو حوصله و شکیبایی داشتی، هیچ‌کس از تلخی زندگی و دردهایش نمی‌نوشید.

7. **دریای وجود از تو شدی مخزن گوهر / رزق تو اگر از کف پرآبله بودی**

   - اگر تو به عمق وجود خود پی می‌بردی، می‌توانستی به گنجینه‌ای از گوهرها دست یابی، حتی اگر در شرایط سختی بودی.

8. **شیرازه جمعیتش از هم نگسستی / با بلبل ما غنچه اگر یکدله بودی**

   - اگر تو با بلبل ما همدل و یکدل بودی، هرگز جمعیت و دوستی‌ها از هم نمی‌پاشید.

9. **چون آب روان می گذرد عمر و تو غافل / ای وای درین قافله گر فاصله بودی**

   - عمر مانند آب روان می‌گذرد و اگر تو غافل باشی، در این قافله (زندگی) فاصله و دوری ایجاد می‌شود.

10. **صائب سر زلف سخن از دخل حسودان / آشفته نشد تا تو درین سلسله بودی**

    - شاعر می‌گوید که سخن و شعر او از حسودان آسیب نمی‌بیند و آشفته نمی‌شود، تا زمانی که تو در این جمع و سلسله هستی.

این اشعار به نوعی به بیداری، آگاهی و تلاش در زندگی اشاره دارند و به ما یادآوری می‌کنند که باید در جستجوی حقیقت و ارزش‌ها باشیم.