پرسش‌ها با تگ (معنی شعر)

تو مبین جهان ز بیرون که جهان درون دیده است چو دو دیده را ببستی ز جهان جهان نماند

این قسمت از شعر سهراب استعاره از چیست؟ پسر روشن آب،  لب پاشویه نشست، و عقاب خورشید  آمد اورا به هوا برد که برد.

معنی که کیمیای سعادت، سکوت بود، سکوت چه زخم ها که نخوردم من از زبان خودم!

چرا روی آب نمیرقصید اگه راهتون درسته یعنی چی توی ی آهنگ شنیدمش؟

"کانجا که ارادت بود انکار نباشد" یعنی چی؟ گر دست به شمشیر بری عشق همان است کانجا که ارادت بود انکار نباشد

آن ز عشق جان دوید و این ز بیم عشق کو و بیم کو فرقی عظیم سیر عارف هر دمی تا تخت شاه سیر زاهد هر مهی یک روزه راه وصف حق کو وصف مشتی خاک کو وصف حادث کو وصف پاک کو از قش خود وز دش خود باز ره که سوی شه یافت آن شهباز ره این قش و دش هست جبر و اختیار از ورای این دو آمد جذب یار ✏ «مولوی»

شه طبیبان جمع کرد از چپ و راست گفت جان هر دو در دست شماست جان من سهلست جان جانم اوست دردمند و خسته‌ام درمانم اوست هر که درمان کرد مر جان مرا برد گنج و در و مرجان مرا

" قهرِ نَفس" در این بیت یعنی چی؟  ور به عقل ، اِدراکِ این ممکن بُدی / قهرِ نَفس از بهرِ چه واجب شدی ؟

لطفا این بیت را معنی کنید: نه از لات و عزی برآورد گرد، که توریة و انجیل منسوخ کرد. ممنونم.

قطرهٔ دانش كه بخشيدی ز پيش متصل گردان به درياهای خويش