در دو بیت زیر کدام فعل وجود ندارد ؟ تحلیل کامل بدید لطفا
در دو بیت زیر
کدام فعل وجود ندارد ؟ تحلیل کامل بدید لطفا
بر در کعبه سائلی دیدم /که همی گفت و میگرسیتی خوشمی نگویم که طاعاتم بپذیر/قلم عفو بر گناهم کش
ماضی استمراری
ماضی مطلق
مضارع اخباری
مضارع التزامی
١٠ پاسخ
- بر در کعبه سائلی دیدم: در این بخش فعل دیدم به کار رفته است که یک ماضی ساده (یا ماضی مطلق) است. این فعل نشان می‌دهد که عمل دیدن در گذشته‌ای نه چندان دور رخ داده است.
- که همی گفت و میگرسیتی خوش: در این بخش دو فعل گفت و میگرسیتی به کار رفته است. فعل گفت نیز یک ماضی ساده است و فعل میگرسیتی یک ماضی استمراری است. فعل میگرسیتی نشان می‌دهد که عمل گرسنگی کشیدن در گذشته به صورت مداوم و تکرار شونده بوده است.
- می‌گویم که طاعاتم بپذیر: در این بخش فعل می‌گویم یک مضارع اخباری است. این فعل نشان می‌دهد که عمل گفتن در حال انجام است یا به طور کلی در حال انجام است.
- قلم عفو بر گناهم کش: در این بخش فعل کش به کار رفته است که یک ماضی ساده است. این فعل نشان می‌دهد که عمل کشیدن در گذشته رخ داده است.
- ماضی استمراری: در بیت اول، فعل میگرسیتی به صورت ماضی استمراری به کار رفته است.
- ماضی مطلق (ساده): در هر دو بیت، افعال دیدم، گفت و کش به صورت ماضی ساده به کار رفته‌اند.
- مضارع اخباری: در بیت دوم، فعل می‌گویم به صورت مضارع اخباری به کار رفته است.
- مضارع التزامی: در این دو بیت، فعلی به صورت مضارع التزامی به کار نرفته است. مضارع التزامی معمولاً برای بیان آرزو، خواهش، امکان یا عدم قطعیت به کار می‌رود.
نکته: گاهی اوقات در شعر، شاعران برای ایجاد زیبایی و تأثیر بیشتر، از قواعد دستوری به طور کامل پیروی نمی‌کنند. اما در این ابیات، افعال به طور کلی با قواعد دستوری فارسی تطابق دارند.
برای تحلیل دقیق این دو بیت، باید به تمامی افعال موجود و ساختار آن‌ها دقت کنیم:
بیت اول:
بر در کعبه سائلی دیدم / که همی گفت و می‌گریستی خوش
1. دیدم:
زمان: ماضی مطلق
فعل: کامل و گذشته است و رویداد اصلی جمله است.
2. میگفت:
زمان: ماضی استمراری
فعل: استمرار کاری در گذشته را نشان می‌دهد.
3. می‌گریستی:
زمان: ماضی استمراری
فعل: استمرار گریه کردن در گذشته را نشان می‌دهد.
بیت دوم:
می‌نگویم که طاعاتم بپذیر / قلم عفو بر گناهم کش
1. می‌نگویم:
زمان: مضارع اخباری
فعل: در حال نفیِ گفتن در زمان حال به کار رفته است.
2. بپذیر:
زمان: مضارع التزامی
فعل: با حالت التزامی بیان شده و در خواست پذیرش طاعات را نشان می‌دهد.
3. کش:
زمان: امر (مضارع التزامی)
فعل: درخواست انجام کاری است و حالت امری دارد.
---
تحلیل کلی:
ماضی استمراری: وجود دارد (میگفت، می‌گریستی).
ماضی مطلق: وجود دارد (دیدم).
مضارع اخباری: وجود دارد (می‌نگویم).
مضارع التزامی: وجود دارد (بپذیر، کش).
نتیجه:
هیچ‌کدام از این افعال غایب نیستند. تمامی زمان‌های ذکر شده (ماضی استمراری، ماضی مطلق، مضارع اخباری، مضارع التزامی) در این دو بیت به کار رفته‌اند.
با احترام به نظر بقیه دوستان و تایید پاسخهایشان ولی بنظر بنده فعل می‌گویم در این بیت فقط به معنی گفتن و خبر دادن از آن نیست بلکه تمنا و خواهش و درخواستی ادامه دار و ملتمسانه می تواند باشد که به معنی همواره در حال گفتن و خواستن و تمنا کردن باشد که اشاره به مضارع استمراری داشته‌باشد و لذا مضارع اخباری وجود نداشته باشد.
"بر در کعبه سائلی دیدم / که همی گفت و می‌گریستی خوش"
در این بیت:
- "دیدم" یک فعل ماضی مطلق است. این فعل نشان‌دهنده‌ی رخدادِ گذشته‌ای است که به طور کامل اتفاق افتاده و تمام شده است.
- "همی گفت" و "می‌گریستی" هر دو فعل ماضی استمراری هستند. این افعال نشان‌دهنده‌ی وقوع عملی در گذشته به شکل پیوسته و مستمر هستند.
"می‌گویم که طاعاتم بپذیر/ قلم عفو بر گناهم کش"
در این بیت:
- "می‌گویم" یک فعل مضارع اخباری است، چرا که عمل در زمان حال به صورت خبری بیان می‌شود.
- "بپذیر" و "کش" هر دو فعل مضارع التزامی هستند. این افعال التزامی به دلیل بار التزام و خواسته‌ای که از آن‌ها می‌توان استنباط کرد، استفاده شده‌اند.
نتیجه‌گیری:
اکنون با توجه به تحلیل بالا مشخص می‌شود که از میان انواع افعال مورد نظر:
بیت اول:
بر در کعبه سائلی دیدم
که همی گفت و می‌گریستی
در این بیت، فعل‌های زیر به‌کار رفته‌اند:
- دیدم: این فعل به‌صورت «ماضی مطلق» (زمان گذشته ساده) است و به معنی «مشاهده کردم» یا «دیدم» به کار رفته است.
- گفت: این فعل نیز ماضی مطلق است و به معنای «گفت» به کار رفته است.
- می‌گریستی: این فعل به‌صورت «ماضی استمراری» است و برای بیان استمرار و تکرار عمل «گریستن» در زمان گذشته استفاده شده است.
بنابراین در بیت اول، فعل‌هایی با زمان «ماضی مطلق» و «ماضی استمراری» وجود دارند.
بیت دوم:
خوش می‌گویم که طاعاتم بپذیر
قلم عفو بر گناهم کش
در بیت دوم نیز فعل‌های زیر به‌کار رفته‌اند:
- می‌گویم: این فعل به‌صورت «مضارع اخباری» (حال خبری) است و به معنای «می‌گویم» به کار رفته است.
- بپذیر: این فعل مضارع التزامی است و برای درخواست یا التزام به معنای «بپذیر» استفاده شده است.
- کش: این فعل نیز مضارع التزامی است و در اینجا به معنای «بکش» یا «قلم عفو بکش» آمده است.
بنابراین در بیت دوم، فعل‌هایی با زمان «مضارع اخباری» و «مضارع التزامی» به‌کار رفته‌اند.
نتیجه‌گیری
با توجه به تحلیل فوق، می‌بینیم که همه انواع افعال (ماضی مطلق، ماضی استمراری، مضارع اخباری، و مضارع التزامی) در این دو بیت وجود دارند و هیچ‌کدام از این زمان‌ها حذف نشده‌اند.
سلام احتمالا اشتباه تون این بوده که فعل امر رو با مضارع التزامی اشتباه گرفتید ، کش و بپذیر امر هستند . اگر مضارع التزامی دوم شخص مفرد بودند به صورت (بکشی) (بپذیری) نوشته میشدند و اگر قبلش کاش. ، اگر و احتمال بزاری معنی میده .
فعل دیدم که ماضی مطلق
فعل میگریست هم استمراری
جواب میشه فعل مضارع التزامی
با سلام
دیدم»»ماضی ساده یا ماضی مطلق
طریقه ساخت ماضی مطلق:بن ماضی+شناسه
همی گفت»»می گفت» ماضی استمراری
میگرستی»میگریست»گریه میکرد»ماضی استمراری
طریقه ساخت ماصی استمراری:می+بن ماضی+شناسه
می نگویم»نمی گویم»مضارع اخباری منفی
طریقه ساخت مضارع اخباری:می+بن مضارع+شناسه
بپذیر و کش(بکش،فعل امر در متون کلاسیک گاهی بدون ب در ابتدایشان میاید)فعل امر هستند
طریقه ساخت فعل امر:ب+بن مضارع
در این دوبیت فعل مضارع التزامی دیده نمیشود
تفاوت فعل امر و مضارع التزامی:هردو از نظر ساختاری یکسان هستند ولی فعل مضارع التزامی معنای احتمالی داشته و بیانگر شک،تردید،ارزو،خواست،شرط و لزوم چیزیست
برای تشخیص این دو فعل از هم دوراه وجوددارد:
۱-شدت تاکید بر اوای فعل امر بیشتر از التزامی است
۲-فعل امررا نمیتوان پرسشی کرد
که هردو راه اینجا صادق است
بیت اول
بر در کعبه سائلی دیدم / که همی گفت و میگرسیتی خوش- فعل "دیدم": این فعل در زمان ماضی مطلق است.
- ماضی مطلق: عملی که در گذشته به صورت کامل و تمام انجام شده است. مثال: دیدم.
- فعل "گفت": این فعل در زمان ماضی مطلق است.
- ماضی مطلق: عملی که در گذشته به صورت کامل و تمام انجام شده است. مثال: گفت.
- فعل "میگرسیتی": این فعل در زمان ماضی استمراری است.
- ماضی استمراری: عملی که در گذشته به طور پیوسته و مداوم انجام می‌شده است. مثال: میگرسیتی.
بیت دوم
می‌گویم که طاعاتم بپذیر / قلم عفو بر گناهم کش- فعل "می‌گویم": این فعل در زمان مضارع اخباری است.
- مضارع اخباری: عملی که در زمان حال به صورت خبری انجام می‌شود. مثال: می‌گویم.
- فعل "بپذیر": این فعل در زمان مضارع التزامی است.
- مضارع التزامی: عملی که به صورت التزامی و احتمالی در آینده انجام می‌شود. مثال: بپذیر.
- فعل "کش": این فعل در زمان امر است (در اینجا فعل امر به عنوان فعل مضارع التزامی نیز می‌تواند در نظر گرفته شود).
- فعل امر: دستوری که به انجام کاری در آینده اشاره دارد. مثال: کش.
با توجه به تحلیل فوق:
- ماضی استمراری: وجود دارد (میگرسیتی).
- ماضی مطلق: وجود دارد (دیدم، گفت).
- مضارع اخباری: وجود دارد (می‌گویم).
- مضارع التزامی: وجود دارد (بپذیر).
بنابراین، تمامی انواع فعل‌ها در این دو بیت وجود دارند و هیچ کدام از این چهار نوع فعل غایب نیستند.
پاسخ شما
