هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد

در این بیت، "پاکرُوی" به معنای کسی است که با پاکی و صداقت زندگی می‌کند، یعنی شخصی که از آلودگی‌های اخلاقی دوری می‌کند.

"تَردامن" به معنای کسی است که دامانش به آلودگی آلوده شده، یعنی فردی که به فسق و فجور آلوده شده است.

این بیت به این نکته اشاره دارد که در زمان‌هایی، حتی افراد صادق و پاک نیز ممکن است به دلیل شرایط و فشارهای مختلف، دچار آلودگی و انحراف شوند.