Outer Banks به چه معناست؟

Outer Banks یا «سواحل دوردست» (که اغلب به اختصار OBX نامیده می شود) رشته ای از جزایر حائل به طول ۲۰۰ مایل (۳۲۰ کیلومتر) هستند که در سواحل کارولینای شمالی و جنوب شرقی ویرجینیا، در ساحل شرقی ایالات متحده قرار دارند. آنها بیشتر خط ساحلی کارولینای شمالی را تشکیل می دهند و Currituck Sound، Albemarle Sound و Pamlico Sound را از اقیانوس اطلس جدا می کنند. سواحل  دوردست به دلیل گستره‌ی وسیع ساحلی باز ، یک مقصد توریستی مهم، شناخته می‌شود. سواحل دریا و اکوسیستم اطراف آن مناطق مهم تنوع زیستی از جمله چمن‌های ساحلی و بوته زارها هستند که به حفظ شکل زمین کمک می کنند.

کرانه‌های (سواحل) دوردست به ویژه در برابر افزایش سطح دریا و فرسایش سواحل آسیب پذیر هستند. بخشی از اثرات ترکیبات تغییرات آب و هوایی فرسایش ساحلی موجود ناشی از مدیریت ضعیف ساحلی و شیوه‌های ساخت‌وساز هست. در برخی از مناطق ساحلی، سطح دریاها از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ حدود ۵ اینچ افزایش یافته است. برخی از بخش‌ها قبلاً به طور قابل توجهی فرسایش یافته‌اند، به طوری که بخش‌هایی از جزیره هاتراس حدود ۲۵ درصد عرض اولیه خود در سال ۲۰۱۴ را از دست داده‌اند. از قبل، طوفان‌های استوایی مانند طوفان ایرنه در سال ۲۰۱۱ باعث تخریب  زیرساخت ها و خصیصه‌های قابل توجهی از این نواحی شده‌اند.

مرجع انگلیسی: سایت🔻

https://en.wikipedia.org/wiki/Outer_Banks