منظور مولانا از" در وقت" به چه معناست ؟

تنبیه جزیی نمودن خطاکار  برای محافاظت کردن از  زیانی کلی

(دروقت ) به معنی  (در زمان مناسب)  است  '  و منظور و مقصود مولانا ازین شعر این است که  گاهی  اگر بایک تشر  درزمان مناسب  و یک تنبیه کوچک اما به هنگام   تلنگری  بر  رهرو راه تباهی  وارد کنیم  چه بسا که  او  از خواب غفلت بیدار شود  و  با صرف نظر کردن از طی طریق در  بیراهه  ها ' از تباهی نجات یابد  ...  مولانا  با این شعر وظیفه انسانی  و اخلاقی ما را در قبال کسانی  که از روی ناآگاهی و استیصال و  به ناچار  خطاهایی مرتکب میشوند'  به ما یادآوری میکند  ....

فرزند زمان و زمانه خود بودن و اینکه هر عملی تنها در یک بازه زمانی خاص به نتیجه دلخواه منتج می شود.از سوی دیگر  در عالم عرفان و دین چون تمامی زندگی بشر توسط ارباب و خالق زمان ها مقدر شده و اجلی معین و وقتی معلوم دارد  لذا هر سختی و دردی که در این زمان  می کشیم قطعا روزی نجات بخش ما خواهد بود.

این بیت شعری است که به ظاهر دارای معنایی متناقض و حتی خشونت‌بار است و مورد پذیرش علم رونشناسی نوین نمی‌باشد. اما با کمی تامل می‌توان به عمق معنایی آناز دید مولانا پی برد.
- سیلیی در وقت بر مسکین بزن: 

به معنای آن است که گاهی اوقات یک توبیخ یا تنبیه کوچک و به موقع، می‌تواند فردی را از یک اشتباه بزرگ‌تر و آسیب‌زننده‌تر باز دارد. مسکین در اینجا به معنای فردی ضعیف و درمانده یا گرسنه است که ممکن است به دلیل ضعف اراده یا ناآگاهی یا فشار گرسنگی به سمت اشتباهات کشیده شود.
- که رهاند آنش از گردن زدن: 

این بخش از بیت بیان می‌کند که این توبیخ کوچک می‌تواند فرد را از انجام کاری بزرگ‌تر و خطرناک‌تر که عواقب جبران‌ناپذیری دارد، باز دارد. 

گردن زدن کنایه از مجازات شدید و مرگبار همچون مجازات شرعی  برای جرم دزدی در صورت عدم عبرت و  تکرار  است.