فرق بین LINKING VERB // HELPING VERB

سلام.

افعالِ رَبطی (linking verbs) جزءِ افعالِ اصلی هستند (main verbs).

اما افعالِ کُمکی (helping verbs) (یا auxiliary verbs) همونطور که از اسمشون پیداست، کُمکی هستند و جزءِ افعالِ اصلی نیستند‌.

افعالِ ربطی، به تنهایی در جمله میان و فعلِ دیگه‌ای باهاشون نمیاد.

اما افعالِ کمکی، به تنهایی نمی‌تونن بیان و به یک فعل دیگه (به عنوان فعلِ اصلی) باهاشون میاد.

_________________________

چند فعلِ ربطی:

to be (am, is, are   //   was, were, .....)         بودن

seem         به نظر رسیدن

appear       به نظر رسیدن 

grow           شدن

چند فعل کمکی:

to be (am, is, are   //   was, were, .....)

do, does, did

have, has, had

_________________________

همونطور که می‌بینید، افعالِ to be   یعنی همون am و is و are و .....، می‌تونن فعلِ ربطی باشن (اصلی باشن) و هم می‌تونن فعلِ کمکی باشن.

همونطور که عرض شد 👇

وقتی خودشون تنها میان و فعل دیگه‌ای بعدشون نمیاد، فعلِ ربطی هستن.

اما وقتی یه فعل دیگه باهاشون میاد، فعلِ کمکی هستن.

(مثال در ادامه)

________________________

کار افعال ربطی اینه که فاعل رو به توضیحاتِ بعدش که یه حالتی از   بودن هستن،  ربط بدن و وصل کنن. مثل یه رابط عمل میکنن، بخاطر همین بهشون میگن «ربطی» (ربط‌دهنده، وصل کننده)

مثلاً:

Ali is a farmer.

علی یک کشاورز است.

The children are energetic.

این بچه‌ها پرانرژی هستند.

___________

در این جملات، افعالِ to be   که وجود دارن (یعنی is و are)، افعالِ ربطی هستند. می‌بینید که تنها اومدن و فعلِ دیگه‌ای باهاشون نیست.

اونها فاعل‌ها رو (یعنی علی و بچه‌ها رو) به توضیحات بعدشون ربط دادن («کشاورز» یا «پرانرژی»). یا می‌تونیم برعکس بگیم. این توضیحات رو به فاعلها ربط دادن.

یه حالتی رو به فاعل نسبت دادن: کشاورز بودن، پرانرژی بودن و ....

افعالِ ربطی مثل پُل عمل میکنن. یا می‌تونیم بگیم مثلِ علامتِ مساوی عمل میکنن:

Ali = farmer

علی = کشاورز

The children = energetic

بچه‌ها = پرانرژی

_________________________

اما افعالِ کمکی، ربط‌دهنده نیستن. اونها قبل از فعلِ اصلی میان تا زمانِ فعل رو مشخص کنن.

مثلا:

Ali is studying a book.

علی دارد یک کتاب می‌خواند.

The children are playing.

بچه‌ها دارند بازی می‌کنند.

در این جملات، افعالِ to be که وجود دارن (یعنی is و are)، افعالِ اصلی و ربطی نیستند، بلکه فعلِ کمکی هستند. می‌بینید که تنها نیومدن و افعال دیگه‌ای به عنوانِ فعلِ اصلی باهاشون اومدن، یعنی studying و playing.

افعالِ کمکی قبل از اصلی اومدن که (در این دو مورد) زمان حال استمراری رو تشکیل بدن.