مفهوم بیت اخر این رباعی از خیام: چون عمر به سر رسد چه شیرین و چه تلخ پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ می نوش که بعد از من و تو ماه بسی از سَلخ به غٌرّه آید از غره به سلخ
معنی مصرع دوم بیت : جمله گفتند ای حکیم با خبر الحذر دع لیس یغنی عن قدر
شراعی بزد شاه و بنهاد تخت بر تخت شد هر که بد نیکبخت در این بیت شراع معنی به غیر از خیمه و سایه بان میدهد؟
منظور از " سبک بالان ساحل ها " در بیت : شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چنین هایل کجا دانند حالِ ما سبکبارانِ ساحلها
مفهوم "به می سجاده رنگین کن" در بیت : به مِی سجّاده رنگین کن گَرت پیرِ مُغان گوید که سالِک بیخبر نَبوَد ز راه و رسمِ منزلها
کسی معنی این مصرع رو میدونه (برخویشتن ظفرندهی باری )
پیام اخلاقی بیت : امروز که دستگاه داری و توان بیخی که بر سعادت آرد بنشان پیش از تو از آن دگری بود جهان بعد از تو از آن دگری باشد هان
معنی " دادار " : دادار که بر ما در قسمت بگشاد بنیاد جهان چنانکه بایست نهاد آن را که نداد از سببی خالی نیست دانست سرو به خر نمیباید داد
"حشر همه خون عزیزان بارد" یعنی چی در بیت : ردون ز زمین هیچ گلی برنارد کش نشکند و هم به زمین نسپارد گر ابر چو آب، خاک را بردارد تا حشر همه خون عزیزان بارد
منشور مولانا از" شیر شیرین خوش شنو " تا نزاید بخت تو فرزند نو خون نگردد شیر شیرین خوش شنو چیه ؟