کلمه ی intention در حالت های مختلف

1. حالت اسمی (Noun):

• "intention" (نیت، قصد)
• معنی: قصد یا هدفی که فرد برای انجام یک کار در ذهن دارد.
• مثال: Her intention is to become a doctor.
  (نیت او این است که دکتر شود.)

2. حالت فعلی (Verb):

• "intend" (قصد داشتن، نیت داشتن)
• معنی: قصد داشتن که کاری را انجام دهید.
• مثال: I intend to travel next year.
  (قصد دارم سال آینده سفر کنم.)

3. حالت صفتی (Adjective):

• "intentional" (عمدی، با قصد)
• معنی: کاری که با نیت قبلی انجام شده باشد.
• مثال: It was an intentional decision to take a break.
  (این تصمیم عمدی بود که وقفه‌ای ایجاد کنیم.)

4. حالت قیدی (Adverb):

• "intentionally" (عمداً، به طور عمدی)
• معنی: انجام دادن کاری به طور عمدی یا با نیت قبلی.
• مثال: She intentionally ignored his calls.
  (او عمداً تماس‌هایش را نادیده گرفت.)