"ز ذیناری دو دانگ" کنایه از چیه ؟

در حکایت شب دزدان کتاب مثنوی معنوی، "ز دیناری دو دانگ" به معنای «مبلغ ناچیز و بی‌ارزش» است.

شب چو شه محمود برمی‌گشت فرد
با گروهی قوم دزدان باز خورد

پس بگفتندش کیی ای بوالوفا
گفت شه من هم یکی‌ام از شما

آن یکی گفت ای گروه مکر کیش
تا بگوید هر یکی فرهنگ خویش

تا بگوید با حریفان در سمر
کو چه دارد در جبلت از هنر

آن یکی گفت ای گروه فن‌فروش
هست خاصیت مرا اندر دو گوش

که بدانم سگ چه می‌گوید به بانگ
قوم گفتندش ز دیناری دو دانگ

در واقع قوم دزدان با گفتن این عبارت به آن فردی که ادعا می‌کرد صدای سگ را می‌فهمد، طعنه می‌زنند و می‌گویند هنر او بی‌ارزش است و فقط دو دانگ از یک دینار می‌ارزد.

«دانگ» واحد پول قدیمی و معادل یک ششم دینار بوده است. بنابراین "دو دانگ" مبلغ بسیار ناچیزی به حساب می‌آمده.

در کل، این عبارت کنایه از بی‌ارزشی و کم‌اهمیتی است.