"حشر" چه معنایی داره ؟

از نظر لغوی  : حشر. حَشْر (به فتح حاء و سکون شین)، از واژگان قرآن کریم به معنای جمع کردن است. مشتق این واژه نیز به صورت حاشِرین به معنای گرد آوردندگان در قرآن آمده است.

حشر در لغت به معناى جمع كردن،خارج نمودن‌ جماعتی از محلّ استقرارشان و حركت دادن آنان به سوى جنگ‌و گرد آوردن قومی از هر طرف به سوى‌ مكانى است.روز قیامت را «يوم الحشر» ناميده‌اند،

زيرا خداوند همه انسانها و جنبندگان را در آن روز جمع مینمايد.در اين عنوان معناى اخير مورد نظر است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «حشر»، «جمع» و مشتقّات آنها و جملات‌ «و جاء ربّك و الملك صفّاً صفّاً» و «فإذاهم من الأجداث إلى‌ ربّهم ينسلون» و ... استفاده شده است.
 

و از نظر تفسیر  حقیقت قیامت بر عامگان سطحی اندیش، نهفته است، اما حقیقت آن بر اهل نظر پوشیده نیست. حکمت پوشیدگی قیامت آن است که گوهر ایمانی و کافرانة آدمیان در ظهور آید.

(منبع این بخش  عبدالوحید حمیدی)

از مضمون آیات و احادیث و سخنان حکیمان و عارفان بزرگ و از جمله کلام مولانا بر می آید که قیامت، تنها خاص آدمی نیست بل همة کائنات دارای قیامت و رستاخیز هستند. چنانکه آیة 104 سورة انبیاء و آیة 19سورة عنکبوت و آیة 4 سورة یونس بدان ناطق است. در نزد عرفا قیامت به سه نشئه از حیات اطلاق شود. یکی مرگ طبیعی و دوم مرگ اختیاری  و سوم قیامت کبری.مرگ اجباری را قیامت صغری، مرگ اختیاری را قیامت وسطی و رستاخیز موعود را قیامت کبری گویند.

چون مقوله مرگ مقوله ای بس عجیب است و در هر زبانی جز به کمک ضد آن(زندگی) در توصیف مرگ ناتوان بوده اند سهراب سپهری به نوبه خود سعی بسیاری در توصیف مرگ داشته (مرگ پایان کبوتر نیست ...).پس می توان گفت منظور اینست که  زنده شدن مجدد تو در روز قیامت به تو می گوید که  سر مرگ چه بوده  و مرگ یعنی چه و میوه که نتیجه کار برگ و خوشمزگی و ... آن منوط به کیفیت کار برگ است  و ... می گوید که سر برگ چیست.