هنر «فرصت شناسی» مدیر

• حساسیت به شرایط اولیه: این ویژگی به این معنی است که تغییرات کوچک در شرایط اولیه یک سیستم می‌تواند به تغییرات بزرگ و غیرقابل پیش‌بینی در رفتار آن سیستم در بلندمدت منجر شود.

• فرصت شناسی: مدیران فرصت شناس می‌توانند با درک این ویژگی، از تغییرات کوچک در محیط خود آگاه شوند و از آنها به عنوان فرصتی برای پیشرفت و بهبود استفاده کنند.

  مثال:

  • تغییر در سلیقه مشتریان: یک مدیر فرصت شناس می‌تواند با درک این تغییر، به سرعت محصولات یا خدمات خود را با سلیقه جدید مشتریان تطبیق دهد و از این طریق سهم خود را در بازار افزایش دهد.
  • ورود یک رقیب جدید: یک مدیر فرصت شناس می‌تواند با درک این موضوع، به دنبال راه‌هایی برای تمایز خود از رقیب جدید و جذب مشتریان بیشتر باشد.

ویژگی‌های دیگر نظریه آشوب:

• خود سامانی: این ویژگی به این معنی است که سیستم‌های پیچیده می‌توانند بدون دخالت خارجی نظم و انسجام خود را حفظ کنند.
• هولوگرافیک: این ویژگی به این معنی است که هر بخش از یک سیستم پیچیده، اطلاعات کل سیستم را در خود دارد.
• جاذبه های غریب: این ویژگی به این معنی است که سیستم‌های پیچیده می‌توانند رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی و آشفته از خود نشان دهند.

ارتباط این ویژگی‌ها با فرصت شناسی:

• خود سامانی: مدیران فرصت شناس می‌توانند از این ویژگی برای ایجاد نظم و انسجام در تیم خود و ارتقای کارایی آن استفاده کنند.
• هولوگرافیک: مدیران فرصت شناس می‌توانند با درک این ویژگی، از اطلاعات جزئی برای درک کل سیستم و پیش‌بینی تغییرات آینده استفاده کنند.
• جاذبه های غریب: مدیران فرصت شناس می‌توانند با درک این ویژگی، از رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی بازار به نفع خود استفاده کنند.

بنابراین:

• ویژگی «حساسیت به شرایط اولیه» نقش محوری در هنر فرصت شناسی مدیر دارد.
• مدیران با درک این ویژگی می‌توانند از تغییرات کوچک در محیط خود به عنوان فرصتی برای پیشرفت و بهبود استفاده کنند.

نکته: توجه داشته باشید که نظریه آشوب یک نظریه پیچیده است و کاربرد آن در مدیریت نیاز به مطالعه و تخصص دارد.