پرسش‌ها با تگ (شعر فارسی)

وای آن دل که بدو از تو نشانی نرسد مرده آن تن که بدو مژده جانی نرسد سیه آن روز که بی‌نور جمالت گذرد هیچ از مطبخ تو کاسه و خوانی نرسد وای آن دل که ز عشق تو در آتش نرود همچو زر خرج شود هیچ به کانی ن ...

منظور از «آيينه چيني» در بي؟ت زير چيست «از قضا، آيينه ي چيني شکست / خوب شد، اسباب خودبيني شکست»

معنای کلمه بوتمیم 

هیج گویی سنگ را فردا بیا- ور نیایی من دهم بد را سزا؟- هیچ عاقل مر کلوخی را زند؟- هیچ با سنگ عتابی کس کند؟

نی، حریف هرکه از یاری برید- پرده هایش پرده های ما درید: نی چنان نواخت که موسیقی اش گوش ما را پاره کرد. هیچ جا ندیدم چنین ترجه ای کرده باشن. تو موسیقی  چیزی به نام پرده داریم. یعنی پرده ی اول مجاز ...

هر کس که او دور ماند از اصل خویش- باز جوید روزگار وصل خویش: هر کس که اصل خود را گم کرد به دنبال خودش میگردد تا به آن برسد. خودی که در گذشته وجود داشته است. خودی که در دوره ای از زندگی وجود داشته است. این سوال رو پرسیدم چون کلمه روزگار اذیتم میکنه. آیا به همین معناست که گفتم؟

مرجع ضمير «تو» در کدام بيت با بقيه متفاوت است؟ 

 جمله ي پاياني کدام بيت خطاب به معشوق ازلي است؟

 ابیات زیر منسوب به کیست؟ خون خود را گر بـریـزی بر زمیـن بــه کـه آب روی ریـزی در کنــار بت پرستیدن به از مردم پرست پنـدگیــر و کـار بنـد و گـوش دار

در غالب شعری مثنوی آیا میتوان دو بیت با قافیه های یکسان را پشت سر هم استفاده کرد؟