در شعر حافظ یار مردان خدا باش که در کشتی نوح / هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را منظور از "خاک" در این بیت چیست؟

همان همراهی با نوح است در کشتی که موجب نجات از طوفان است

همه.تقریبأ به یک چیز  جواب درست اشاره کردید گفتید خاک نخرد اب را بخاطر طوفان نشود منظور از طوفان گمراهی و ایمان نیاوردن کافران و پسر نوح است که مثل بارانی می ماند که قبل از آب و نشاط و حیات گرفتن  خاک   اول آسمان طوفانی شود و باد و رعدوبرق و سیل ویرانی به بار آورد و خسارت بزند همان بهتر باران نبارد خاک یا بیابان خشک و باقی بماند دین و ایمان هدایت نشدن است گمراه باقی بماند چون ایمان نیاورند با خونریزی و کشتار  به طوفان شبیه شده است و

منظور ااز خاک   همان بیابان و صحرا  است که حاضر باشد خشک و بدون گل و گیاه  باقی بماند ولی بخاطر آب و باران و حیات دوباره  آسمانش تیره و  تاریک و طوفانی   نشود  . ((  به طور خلاصه و کوتاه بگم منظور از   نوح و پسرش و گمراهان و هدایت نشدن آنها است یعنی آدم در گمراهی آشکار و تاریکی ظلمت باقی بماندبهتر است تا اینکه با زور و جنگ ستیزی  و خونریزی   بی حاصل به راه راست هدایت شود  هرچند بی نتیجه است و ایمان نمی آورند ))  🌷🌴☔      ⚡🌊🌝

خاک  یعنی حضرت نوح( ع)

آب یعنی فرزند حضرت نوح(ع)

یعنی اینکه چون فرزند نوح  یار مردان خدا نیست و بی دین است حضرت نوح به خاطر این آب(فرزندش) از خدا نخواهد خواست که طوفان از بین برود

خاکی: خاک در این بیت به معنای جسد حضرت آدم عليه السلام است که به موجب تفسیر طبری به هنگام توفان نوح خداوند به نوح وحی فرستاد که جسد آدم را از گور بردار و در کشتی گذار و نوح جسد آدم را از خاک مکه یا از جزیره سرنديب سریلانکای امروز حمل کرده در کشتی نهاد و پس از فروکش کردن طوفان آن را در کوفه به خاک سپرد و به همین دلیل حضرت علی علیه السّلام را ضجيع (آدم یعنی بر پهلو در کنار خفته آدم می گویند.

(برگرفته از شرح جلالی بر حافظ)

سلام خاکی به نظر

جای امن است که منظور درون کشتی نوح است به  آیه از قرآن اشاره دارد که خداوند می‌فرماید اگر دستورات نازل شده را در مسیر زندگی در پیش بگیرید نه ترس و نه خوفی خواهید داشت و این محیط امن در واقع  

همان اهل بیت و قرآن است.

"خاکی" شاید به جای  "انسانِ خاکی= نوح" بکار رفته باشه و شایدم "خاکی" در فرمِ دیگرِ خوانش به معنایِ "خشکی= کشتیِ نوح" که از طوفان گزندی بهش وارد نمیشه باشه. 

  از آنجا که آب در برابر طوفان کم ارزش و بی بهاست، "به آبی  نخرد طوفان را" یعنی  "برای طوفان به اندازه‌ی پشیزی ارزش قائل نیست"