در کدام بیت نقش دستوری قافیه متفاوت است ؟
در کدام بیت نقش دستوری "واژه ی قافیه" متفاوت است ؟
تحلیل کنید لطفا !
بر سرو قامتت گل و بادام روی و چشم
نشنیدهام که سرو چنین آورد بری
کس درنیامدهست بدین خوبی از دری
دیگر نیاورد چو تو فرزند مادری
اول منم که در همه عالم نیامدهست
زیباتر از تو در نظرم هیچ منظری
رویی که روز روشن اگر برکشد نقاب
پرتو دهد چنان که شب تیره اختری
٥ پاسخ
بیت یک:بری یعنی میوه،در این مصرع گفته شده:
بری آورد »»می پرسیم چه چیز را بیاورد؟جواب بری یا همان میوه است پس بری مفعول میباشد
بیت دوم:مادری یعنی یک مادر،باتوجه به معنی مصرع که میگه: دیگه هیچ مادری فرزندی مثل تو به دنیا نخواهد اورد»»پس مادری فاعل/نهاد هست
بیت سوم:هیچ منظری در نظرم زیباتر از تو نمیاد/نیست»»پس منظری فاعل/ نهاد هست
بیت چهارم:اگر اجزای جمله رو مرتب کنیم به این شکل میشه=اختری مثل شب تیره پرتو دهد»»پس اختری دوباره فاعل/نهاد هست
بنابراین جواب گزینه یک است چون بری مفعول هست و قافیه در سایر ابیات فاعل/نهاد استنسبتا تست ساده تری بود و فقط نیاز به کمی دقت داشت
برای بررسی دقیق نقش دستوری واژههای قافیه در ابیات ارائه شده، باید هر بیت را به صورت جداگانه تحلیل کنیم:
بیت اول:
- بر سرو قامتت گل و بادام روی و چشم: در این بیت، واژه "چشم" به عنوان مفعول برای فعل مقدر "است" عمل میکند. یعنی میتوان گفت: "بر سرو قامتت گل و بادام روی و چشم است."
- نشنیدهام که سرو چنین آورد بری: در این بیت، واژه "بری" به عنوان مفعول برای فعل "آورد" عمل میکند. یعنی میتوان گفت: "نشنیدهام که سرو چنین بری آورد."
در این بیت، هر دو واژه قافیه ("چشم" و "بری") نقش مفعول را دارند.
بیت دوم:
- **کس در مضافالیه برای اسم "از" عمل میکند. یعنی میتوان گفت: "کس درنیامدهست بدین خوبی از دری."
- دیگر نیاورد چو تو فرزند مادری: مضافالیه برای اسم "فرزند" عمل میکند. یعنی میتوان گفت: "دیگر نیاورد چو تو فرزند مادری."
در این بیت، هر دو واژه قافیه ("دری" و "مادری") نقش مضافالیه را دارند.
بیت سوم:
- اول منم که در همه عالم نیامدهست: در این بیت، واژه "نیامدهست" فعل جمله است و واژه "عالم" مضافالیه برای حرف اضافه "در" است. واژه قافیه "نیامدهست" در این بیت نقش محمولی را دارد.
- زیباتر از تو در نظرم هیچ منظری: در این بیت، واژه "منظری" مفعول برای فعل مقدر "است" عمل میکند. یعنی میتوان گفت: "زیباتر از تو در نظرم هیچ منظری است."
در این بیت، واژههای قافیه نقشهای متفاوتی دارند. "نیامدهست" فعل است و "منظری" مفعول است.
بیت چهارم:
- رویی که روز روشن اگر برکشد نقاب: در این بیت، واژه "نقاب" مفعول برای فعل "برکشد" است.
- پرتو دهد چنان که شب تیره اختری: در این بیت، واژه "اختری" مضافالیه برای صفت "تیره" است.
در این بیت نیز واژههای قافیه نقشهای متفاوتی دارند. "نقاب" مفعول است و "اختری" مضافالیه است.
نتیجهگیریهمانطور که در تحلیل بالا مشاهده شد، نقش دستوری واژههای قافیه در ابیات ارائه شده متفاوت است. در برخی ابیات، هر دو واژه قافیه نقش یکسانی دارند (مانند بیت اول و دوم) و در برخی دیگر، نقشهای متفاوتی دارند (مانند بیت سوم و چهارم). این تنوع در نقش دستوری واژههای قافیه، نشاندهنده مهارت شاعر در استفاده از زبان و ایجاد زیباییهای ادبی است.
به طور خلاصه:- بیت اول و دوم: هر دو واژه قافیه نقش مفعول را دارند.
- بیت سوم: واژههای قافیه نقشهای مختلفی (فعل و مفعول) دارند.
- بیت چهارم: واژههای قافیه نقشهای مختلفی (مفعول و مضافالیه) دارند.
در این بیت، چشم به عنوان قافیه، نقش اسم را دارد و به زیبایی و جذابیت اشاره میکند
کس درنیامدهست بدین خوبی از دریدر اینجا، "دری" به عنوان قافیه، به معنای در و به نوعی به ورودی یا نقطهای از دید اشاره دارد. این واژه در این بیت بهعنوان اسم و بهطور خاص به مکان اشاره میکند
لسان الغیب الهام بخشتان . موفق و پیروز باشید
سلام در گزینه های 2 و 3 و4 قافیه نهاد محسوب میشه
بدینسان جواب درست گزینه 1 هستش.
نقش دستوری "واژه ی قافیه" در هر بیت متفاوت است، و این تفاوت نقشها بر اساس جایگاه کلمات در هر بیت و معنای آنها قابل تحلیل است:
- در بیت اول:
- "روی" نقش فاعلی دارد.
- "چنین" نقش وصفی دارد که بر فعل "آورد" تاکید میکند.
- "بری" به معنای "چنین آوردن" است و نقش فعلی دارد.
- در بیت دوم:
- "کس" نقش فاعلی دارد و به معنی "هیچ کس" است.
- "چنین" به "آورد" اشاره دارد و نقش وصفی دارد.
- "فرزند مادری" به جایگاه فرزند اشاره دارد و نقش مفعولی دارد.
- در بیت سوم:
- "اول منم" نقش فاعلی دارد و به کسی اشاره دارد که اولین بار این عبارت را به کار برده است.
- "نظری" به معنی "منظر" است و نقش مفعولی دارد.
- در بیت چهارم:
- "رویی" نقش فاعلی دارد و به صورت مجازی "چهره" یا "صورت" است.
- "نقاب" به معنای پوشش چهره است و نقش مفعولی دارد.
- "شب تیره اختری" به معنای "ستارهای در شب تیره" است و نقش مفعولی دارد.
این تفاوتها به دلیل جایگاه متفاوت هر واژه در جمله و معنای خاص آن است که نقش دستوری هر واژه را تغییر میدهد.