چند کلمه نقش مفعولی دارند ؟
در بیت
بخورد آب و روی سر و تن بشست/ به پیش جهان آفرین شد نخست
چند کلمه نقش مفعولی دارند ؟
٨ پاسخ
1. **آب**: مفعول مستقیم فعل "بخورد".
2. **روی**: مفعول مستقیم فعل "بشست" (در اینجا "روی" به عنوان مفعول در کنار "سر" و "تن" قرار دارد).
3. **سر**: مفعول مستقیم فعل "بشست".
4. **تن**: مفعول مستقیم فعل "بشست".
برای تحلیل مفعولها در این بیت:
بخورد آب و روی سر و تن بشست / به پیش جهانآفرین شد نخست1. مصراع اول:
- بخورد آب:
- آب مفعول فعل بخورد است.
- و روی سر و تن بشست:
- روی، سر، و تن همگی مفعولهای فعل بشست هستند.
2. مصراع دوم:
نتیجه:
در کل، چهار کلمه نقش مفعولی دارند:
آب، روی، سر، تن.
۴ مفعول داریم.
آب
روی
سر
و
تن.
جهانآفرین متمم است و صفتی که جانشین موصوف شده.« به پیش ِ » حرف اضافه مرکب است.
ادامۀ پاسخ:
نه. جهانآفرین اسم مرکبه. مثل ثانیهشمار (ثانیه شمارنده، ثانیه را شمارنده) یعنی جهان (اسم) + آفرین (آفریننده:نعت فاعلی) با هم ترکیب شدن. در حقیقت مصراع این بوده: او ابتدا به نزد کسی رفت که جهان را آفریده است. یعنی جهان برای فعل گذرای آفریده است، مفعوله.
درضمن سؤال مفعول رو فقط در جملات نمیخواد. بهطورکلی مفعول رو خواسته پس ترکیبها هم حسابن.
برای مطالعۀ بیشتر، بهتره در مورد نعت فاعلی جستوجو کنی و مبحث تأویل مثل تأویل به مصدر در جملههای پایه و پیرو رو هم بخونی. گاهی طراحهای سؤال از این مباحث برای شناسایی نقشهای دستوری استفاده میکنن. چون نقشهای ساده رو میشه راحت فهمید با این چیزا سؤال رو پیچیده میکنن. موفق باشی.
سلام کلمات آب روی سر و تن ۴ کلمه نقش دستوری دارد
پاسخ: پنج مفعول.
ابتدا تعداد جملهها را میشماریم:
مصراع اول: آب را بخورد، روی را بشست، سر را بشست، تن را بشست: چهار جمله، چهار فعل و هر چهار فعل گذرا به مفعولند پس تا اینجا چهار مفعول داریم.
مصراع دوم: (او) ابتدا به نزد جهانآفرین رفت: یک جمله؛ فعل جمله یعنی رفت ناگذر هست و نیاز به مفعول ندارد. اما در این مصراع یک ترکیب هم داریم: جهانآفرین؛ جهان برای آفرین مفعول است. با درنظرگرفتن این مفعول در کل بیت پنج مفعول وجود دارد. به گمانم نکتۀ انحرافی سؤال هم همینجاست.
نکتۀ اول: باید حواسمان به ترکیبها هم باشد.
نکتۀ دوم: اگر چند کلمه با واو عطف به هم ربط داده شده باشند، نقش دستوری همۀ آنها یکی است و تابع فعل مشترکشان هستند. در مصراع اول فعل شست متعلق به همۀ واژههای عطفشده است و همۀ آنها مفعول فعل شست هستند.
نکتۀ سوم: در مصراع دوم« به پیش» حرف اضافۀ مرکب و «نخست» قید است.
در این بیت، دو کلمه "آب" و "سر و تن" نقش مفعولی دارند.
نکته: در مصراع اول "سر" مفعول است و "تن" بهواسطه "و" نقش «معطوف به مفعول" را گرفته است.
فکر میکنم ۲ تا مفعول داره
جهان آفرین برای فعل شد متممه ولی خودش یه ترکیبه. این همون مبحث نقش در نقشه. یعنی یه کلمه در یه ساختار بزرگ تر یه نقش داره و در زیرساختارها یه نقش دیگه. برای درستی سنجی باید ببینی برای آفرین، جهان چه نقشی داره. اگه جوابت مفعول بود، باید حسابش کنی چون صورت سؤال می گه چند تا مفعول داریم.