ترجمه‌ی متن تخصصی حسابداری (فقط ترجمه‌ی انسانی)
History and Development of Accounting
Accounting enjoys a remarkable heritage. The history of accounting is as old as
civilisation. The seeds of accounting were most likely first sown in Babylonia and Egypt
around 4000 B.C. who recorded transactions of payment of wages and taxes on clay
tablets. Historical evidences reveal that Egyptians used some form of accounting for
their treasuries where gold and other valuables were kept. The incharge of treasuries
had to send day wise reports to their superiors known as Wazirs (the prime minister)
and from there month wise reports were sent to kings. Babylonia, known as the city of
commerce, used accounting for business to uncover losses taken place due to frauds
and lack of efficiency. In Greece, accounting was used for apportioning the revenues
received among treasuries, maintaining total receipts, total payments and balance of
government financial transactions. Romans used memorandum or daybook where in
receipts and payments were recorded and wherefrom they were posted to ledgers on
monthly basis. (700 B.C to 400 A.D). China used sophisticated form of government
accounting as early as 2000 B.C. Accounting practices in India could be traced back
to a period when twenty three centuries ago, Kautilya, a minister in Chandragupta’s
kingdom wrote a book named Arthashasthra, which also described how accounting
records had to be maintained.
Luca Pacioli’s, a Franciscan friar (merchant class), book Summa de
Arithmetica, Geometria, Proportion at Proportionality (Review of Arithmetic and Geometric
proportions) in Venice (1494) is considered as the first book on double entry book-
keeping. A portion of this book contains knowledge of business and book-keeping.However, Pacioli did not claim that he was the inventor of double entry book-keeping
but spread the knowledge of it. It shows that he probably relied on then–current book-
keeping manuals as the basis for his masterpiece. In his book, he used the present
day popular terms of accounting Debit (Dr.) and Credit (Cr.). These were the concepts
used in Italian terminology. Debit comes from the Italian debito which comes from
the Latin debita and debeo which means owed to the proprietor. Credit comes from
the Italian credito which comes from the Latin ‘credo’ which means trust or belief (in
the proprietor or owed by the proprietor. In explaining double entry system, Pacioli
wrote that ‘All entries… have to be double entries, that is if you make one creditor,
you must make some debtor’. He also stated that a merchants responsibility include
to give glory to God in their enterprises, to be ethical in all business activities and to
earn a profit. He discussed the details of memorandum, journal, ledger and specialised
accounting procedures.
٢ پاسخ
حسابداری از میراثی شایان توجه برخوردار است؛ تاریخ حسابداری به قدمت تمدن بشری بازمی‌گردد. احتمالاً بذرهای حسابداری نخستین بار در بابل و مصر حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد کاشته شد، توسط کسی که معاملات مربوط به پرداخت دستمزدها و مالیات‌ها را روی الواح گلی ثبت می‌کرد. شواهد تاریخی نشان دهندهٔ این است که مصریان از نوعی حسابداری برای خزانه‌های خود که محل نگهداری طلا و دیگر اشیاء ارزشمند بود ، استفاده می‌کردند. خزانه داران می‌بایست گزارشهای مدبرانه را به مافوق‌های خود که به وزراء (نخست‌وزیر) معروف بودند ، ارسال می‌کردند و از آنجا گزارشهای ماهانه به عرض پادشاهان می رسید. بابل، که به شهر تجارت معروف بود، از حسابداری برای کشف خسارات ناشی از تقلب‌ها و کمبود کارایی استفاده می‌کرد. در یونان، حسابداری برای تقسیم درآمدهای دریافت‌شده از خزانه‌ها، نگهداری از کل دریافت‌ها، کل پرداخت‌ها و تراز مالی معاملات دولتی مورد استفاده قرار می گرفت. رومی‌ها از یادداشت نامه یا دفترچه ای استفاده می‌کردند که در آن رسیدها و پرداخت‌ها درج شده و سپس به دفتر کل ماهانه منتقل می‌شد (از ۷۰۰ قبل از میلاد تا ۴۰۰ بعد از میلاد). چین از شکل پیشرفته‌ای از حسابداری دولتی که قدمتش به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد می رسد استفاده می‌کرد. روش‌های حسابداری در هند به دوره‌ای(۲۳۰۰ سال پیش) بازمی‌گردد که، کائوتیلیا، وزیری در پادشاهی چاندراگوپتا، کتابی به نام آرتاشاسترا تدوین کرد که در آن نیز به نحوه نگهداری سوابق حسابداری پرداخته شده بود.
کتاب لوکا پاچیولی، راهب فرقه فرانسیسکن (از طبقه بازرگانان)، با عنوان "خلاصه‌ای از حساب، هندسه، نسبت و تناسب" (مروری بر حساب و نسبت‌های هندسی) چاپ ونیز (۱۴۹۴) به عنوان نخستین کتاب درباره حسابداری دوطرفه شناخته می‌شود. بخشی از این کتاب شامل دانش کسب‌وکار و حسابداری بود.
با این همه، پاچیولی که مدعی اختراع حسابداری دوطرفه نبود، به اشاعهٔ دانش آن پرداخت. این نشان می‌دهد که او احتمالا به کتابچه‌های حسابداری آن زمان به عنوان مأخذی برای شاهکار خود متکی بوده است. در کتابش، او اصطلاحات رایج امروز حسابداری، بدهکار (.Dr) و بستانکار (.Cr) را به کار برده است― این‌ها مفاهیمی بودند که اصطلاحا در ایتالیایی استفاده می‌شدند. بدهکار از کلمه ایتالیایی "debito" می‌آید که از لاتین "debita" و "debeo" گرفته شده است که به معنای مدیون به مالک است. بستانکار از کلمه ایتالیایی "credito" می‌آید که از لاتین "credo" گرفته شده است که به معنای اعتماد یا باور (به مالک یا فرد مدیون به مالک) است. در توضیح سیستم حسابداری دوطرفه، پاچیولی می نویسد: "همه موارد درج شده در دفاتر باید دوطرفه باشند، بطوری که اگر یک بستانکار ثبت کنید، بایستی یک بدهکار نیز ثبت گردد." او همچنین بیان کرد که مسئولیت‌های یک تاجر شامل این است که در کسب‌وکار خود خدا را تجلیل کند، در تمامی فعالیت‌های تجاری شرط اخلاق را به جای آورد و منفعت کند. او جزئیات یادداشت‌ها، دفتر روزانه، دفتر کل و روش‌های حسابداری تخصصی را مطرح کرد.
تاریخچه و پیشرفت حسابداری
حسابداری از میراث قابل توجهی برخوردار است. تاریخچه حسابداری به همین قدمت است
تمدن بذر حسابداری به احتمال زیاد اولین بار در بابل و مصر کاشته شد
حدود 4000 سال قبل از میلاد که معاملات پرداخت دستمزد و مالیات بر خاک رس را ثبت کرد
قرص ها شواهد تاریخی نشان می دهد که مصریان از نوعی حسابداری استفاده می کردند
خزانه های آنها که در آن طلا و سایر اشیاء با ارزش نگهداری می شد. توقیف خزانه
مجبور بودند گزارش های عاقلانه ای را برای مافوق خود که به عنوان وزیر (نخست وزیر) شناخته می شدند ارسال کنند.
و از آنجا ماه گزارشهای حکیمانه برای پادشاهان فرستاده شد. بابل، معروف به شهر
تجارت، از حسابداری برای کسب و کار برای کشف زیان های ناشی از تقلب استفاده می کند
و عدم کارایی در یونان از حسابداری برای تقسیم درآمد استفاده می شد
دریافتی در بین خزانه‌ها، حفظ کل دریافت‌ها، کل پرداخت‌ها و مانده
معاملات مالی دولت رومی ها از یادداشت یا کتاب روز استفاده می کردند
دریافت‌ها و پرداخت‌ها ثبت می‌شد و از آنجا در دفتر ثبت می‌شد
مبنای ماهیانه. (700 قبل از میلاد تا 400 پس از میلاد). چین از شکل پیچیده ای از حکومت استفاده کرد
حسابداری در اوایل سال 2000 قبل از میلاد شیوه های حسابداری در هند را می توان ردیابی کرد
به دوره ای که بیست و سه قرن پیش، کاوتیلیا، وزیر چاندراگوپتا
پادشاهی کتابی به نام آرتاشاسترا نوشت که نحوه حسابداری را نیز شرح می داد
سوابق باید حفظ می شد.
لوکا پاچیولی، یک راهب فرانسیسکن (طبقه بازرگان)، کتاب Summa de
حساب، هندسه، تناسب در تناسب (بررسی حساب و هندسه
نسبت ها) در ونیز (1494) به عنوان اولین کتاب در کتاب دو ورودی در نظر گرفته شده است.
نگه داشتن بخشی از این کتاب حاوی دانش تجارت و حسابداری است.
با این حال، پاچیولی ادعا نکرد که او مخترع حسابداری دو ورودی است
بلکه دانش آن را گسترش دهید. این نشان می دهد که او احتمالاً به کتاب فعلی آن زمان تکیه کرده است.
نگه داشتن کتابچه های راهنما به عنوان پایه ای برای شاهکار خود. او در کتابش از حال استفاده کرده است
روز شرایط محبوب حسابداری بدهی (Dr.) و اعتبار (Cr.). این مفاهیم بود
در اصطلاح ایتالیایی استفاده می شود. بدهی از debito ایتالیایی می آید که از آن می آید
لاتین debita و debeo که به معنای بدهکار به مالک است. اعتبار از
اعتبار ایتالیایی که از کلمه لاتین «credo» به معنای اعتماد یا اعتقاد (به
مالک یا مدیون مالک. در توضیح سیستم ورود دوگانه، پاچیولی
نوشته است که "همه ورودی ها ... باید دو ورودی باشند، یعنی اگر یک طلبکار داشته باشید،
باید بدهکار بسازی. وی همچنین اظهار داشت که مسئولیت بازرگانان شامل
برای جلال خدا در شرکت های خود، اخلاقی بودن در تمام فعالیت های تجاری و به
کسب سود وی جزئیات تفاهم نامه، مجله، دفتر کل و تخصصی را مورد بحث قرار داد
رویه های حسابداری
پاسخ شما
