منظور از «آيينه چيني» در بیت

داستانی در مورد این بیت شعر وجود دارد. داستان از این قرار است که روزی زیب النسا شاعر این بیت، در پیش پدر بود که ناگهان آینه‌ای افتاد و شکست. پدر که او هم طبع شاعرانه ای داشت، گفت: «از قضا آیینه چینی شکست» و زیب النسا درآن  در پاسخ به پدر گفت: «خوب شد اسباب خودبینی شکست». (بنمایه: روزنامه خراسان)

آینه چینی همان آینه ساده است. اما به‌طور کلی‌تر نمادی هست برای هر آنچه  دست‌آویز خودبینی می‌شود.

با سلام و احترام 
احتمال دارد منظور دل شاعر باشد که می تواند مرکز و منبع غرور و خود بینی باشد.

در این بیت، آیینه چینی به معنای خودشکنی و خودباوری است. شخصی که آیینه چینی می‌کند، به معنای از بین بردن تصورات و ایدئولوژی‌های غلط و نادرست درباره خود و دیگران است. این عمل باعث می‌شود فرد به خودشکنی و خودباوری برسد و از تصمیمات صحیح تر و درست تر برخوردار شود.

در مصرع دوم  پاسخ داده که آیینه چینی اسباب خود بینی است