مشبه و مشبه به را در بیت مقابل نشان دهيد .

این نوع تشبیه، "تشبیه اسنادی" نام دارد

من: مشبه

لاله: مشبه‌به

خودرو و خودبو:  وجه شبه (استعاره مکنیه)

در این بیت، مشبه، من است. مشبه به نیز لاله است. وجه شبه نیز خود روییدن و خود بوییدن است.

در این بیت، شاعر خود را به لاله تشبیه کرده است. لاله، گلی است که از خاک می‌روید و به کمک نور خورشید و آب، خود را پرورش می‌دهد و می‌شکفد. همچنین، لاله بوی خوشی دارد که از خود ساطع می‌کند.

شاعر با این تشبیه، می‌خواهد بگوید که او نیز مانند لاله، آزاد و مستقل است و برای رشد و شکوفایی خود، به هیچ کس نیاز ندارد. او خود را می‌پروراند و خود را می‌شناساند.

در این بیت، ادات تشبیه حذف شده است. به همین دلیل، این تشبیه را تشبیه بلیغ می‌گویند.

"من" مشبه و "لاله" مشبه به است.