معنی "سیمِ دغل" در این بیت چیه ؟

این بیت به زیبایی به نقد انسان‌های متظاهر و مغرور پرداخته است. در آن، شاعر به کسی اشاره می‌کند که «هنرها» یا ویژگی‌های مثبت و خوبی‌های خود را آشکارا و با افتخار نشان می‌دهد (گرفته بر کفِ دست) تا دیگران ببینند. اما «عیب‌ها» و کاستی‌های خود را پنهان کرده و زیر بغل گرفته است، به طوری که دیگران از آن آگاه نشوند.

در ادامه، شاعر با لحنی انتقادی می‌پرسد که: ای مغرور، با این رفتار چه می‌خواهی بخری؟ به چه چیزی امید بسته‌ای؟ و در نهایت، به این نکته اشاره می‌کند که در «روز درماندگی»، یعنی زمانی که در سختی‌ها و مشکلات گرفتار شوی، این ظاهرسازی‌ها و تظاهرها ارزشی ندارند و نمی‌توانند کمکی کنند. «سیمِ دغل» نیز نمادی از چیزی بی‌ارزش و فریبنده است، یعنی چیزی که در زمان نیاز واقعی هیچ اعتباری ندارد.

پیام اصلی این بیت دعوت به صداقت، فروتنی و دوری از تظاهر است.

با سلام و احترام

به نظر حقیر میشه این طور ممعنی کرد:
یعنی ای کسی که هنرت رو دست گرفتی و گذاشتی جلوی چشم همه اما عیب هات رو زیر بغل پنهان کردی و یک ظاهر خوب اما تقلبی از خودت ساختی.
همون طوری که به وقت نیاز نمیشه با سیم دغل (سکه ی تقلبی) کاری از پیش برد وقتی هم که نیاز به هنر واقعی ( کار بلدی ) باشه کاری از تو ساخته نخواهد بود.

ای هنرها  گرفته بر کف دست = ای کسی که تمامی هنر های خود را  معطوف به کار کردی

عیب ها برگرفته به زیر بغل = و عیبهایت را نمیبینی و در زیر بغل خود قرار دادی و نه در دستان خود تا به عیبهایت نگاه کنی و بدان معطوف شوی

تا چه خواهی خریدن ای مغرور = انچه امروزه بدنبال کسب  آن هستی(خریدن) ای انسان مغرور

روزِ درماندگی به سیمِ دغل = روز حساب و آخرت بمانند سکه دغل و کلک و قلابی بی ارزش میباشد

دغل در گذشته  دَکَل  بوده   یعنی بحساب  آمده = شمرده شده ( با  کَل / کال / کالو / کِل / کیل و ...  همریشه میباشد)

سیم دغل میتواند اشاره به سکه های سیمین و نه طلا  نیز  داشته باشد که اشاره به  کم ارزش آن است

در این شعر، واژه "سیم دغل" به معنای نقرهٔ تقلبی یا پول بی‌ارزش است.

 شاعر از این عبارت برای اشاره به فریبکاری و استفاده از ارزش‌های ظاهری و بی‌محتوا در زمان درماندگی استفاده کرده است. به عبارت دیگر، "سیم دغل" نمادی از چیزهایی است که در ظاهر ارزشمند به نظر می‌رسند اما در واقع فاقد اعتبار و اصالت هستند.