معنی بیت مورد نظر رو میخوام

غزل شماره ۳۲ حافظ یکی از غزل‌هایی است که در آن مدح شاه شجاع گفته شده و گلایه‌ها و درد دل‌های فیمابین را نیز با خود دارد. حافظ گشایش کارهایش را کرشمه‌ها و سر زلف او می‌داند و در پایان به طنز می‌گوید که بود یا نبود حافظ برای معشوق ممدوح فرقی ندارد. 

خداوند چون ابروی دلکش تو را نقش‌بندی کرد و آنها را کمانی تصویر کرد، فرج و گشایش مشکل مرا به ناز و غمزه‌ی تو وابسته کرد مقصود آنکه اشارت‌های چشم و ابروی تو موجب گشایش کار من است و خداوند گشایش کار مرا به کرشمه‌های تو تعلق داد.
گُشاد: فرج و گشایش

کرشمه: ناز، غمزه و اشاره با چشم و ابرو، حرکات دل‌انگیز چشم و ابروی زیبا‌رویان را می‌گویند و در شعر حافظ سابقه‌ی تکرار دارد. به عنوان مثال:

غرض کرشمه حسن است ور نه حاجت نیست / جمال دولت محمود را به زلف ایاز

* باز نشر از سایت: 👇

این بیت از شعر حافظ است و به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد. در اینجا، شاعر می‌گوید که خداوند وقتی که صورت و ابروی دلگشای معشوق را آفرید، کارهای شاعر را نیز در کرشمه‌ها و جذابیت‌های او گشوده و آسان کرده است. به عبارت دیگر، زیبایی معشوق باعث شده که شاعر احساس راحتی و خوشحالی کند و زندگی‌اش را زیباتر کند. 

این بیت به نوعی نشان‌دهنده‌ی عشق و زیبایی است و تأثیر آن بر زندگی شاعر را به تصویر می‌کشد.