لطفا این شعر از صائب رو معنی کنید

این اشعار از **صائب تبریزی** به مفاهیم اخلاقی و فلسفی درباره راست‌گویی و انحراف از مسیر درست پرداخته است. در اینجا ترجمه‌ی معنای کلی این ابیات آمده است:

1. **"چون گذارد خشت اول بر زمین معمار کج / گر رساند بر فلک، باشد همان دیوار کج"**  

   اگر معمار از ابتدا پایه‌گذاری نادرستی کند، حتی اگر دیوار را تا آسمان بالا ببرد، باز هم دیوار کج و نادرست خواهد بود. این به این معناست که اگر در ابتدای کار از اصول و راستی پیروی نشود، نتیجه هرچه که باشد، نادرست خواهد بود.

2. **"می‌کند یک جانب از خوان تهی سرپوش را / هر سبک مغزی که بر سر می نهد دستار کج"**  

   هر کسی که با فکر و تدبیر نادرست به کار بپردازد، در نهایت بخشی از کارش ناقص و تهی خواهد بود. مانند کسی که با کلاه یا دستاری نادرست به سر می‌گذارد.

3. **"زلف کج بر چهره خوبان قیامت می‌کند / در مقام خود بود از راست به، بسیار کج"**  

   حتی در زیباترین ظاهرها (چهره خوبان)، هر نوع انحراف از اصول و راست‌گویی، در نهایت به قیامت و نابودی خواهد انجامید. یعنی انحراف از راست‌گویی و درستی، باعث خرابی و فساد می‌شود.

4. **"راستی در سرو و خم در شاخ گل زیبنده است / قد خوبان راست باید، زلف عنبر بار کج"**  

   راست‌گویی و درستی به زیبایی‌های طبیعت، مانند سرو و گل، می‌آید. زیبایی انسان‌ها هم باید در راست‌گویی و صداقت باشد، نه در ظاهر کج و نادرست.

5. **"نیست جز بیرون در جای اقامت حلقه را / راه در دل‌ها نیابد چون بود گفتار کج"**  

   گفتار نادرست و کج نمی‌تواند در دل‌ها نفوذ کند و در جایی ثابت و پایدار بماند. این اشاره به این دارد که انسان‌های راست‌گو و درستکار در دل‌ها جایگاه دارند، ولی سخنان کج و نادرست نمی‌توانند این جایگاه را پیدا کنند.

6. **"فقر سازد نفس را عاجز، که چون شد تنگ راه / راست سازد خویش را هر چند باشد مار کج"**  

   وقتی انسان در تنگنای زندگی قرار می‌گیرد، برای رهایی از فقر و مشکلات، باید راه راست را پیش بگیرد، حتی اگر ظاهراً راهی سخت و پیچیده باشد. حتی اگر شرایط سخت باشد، همچنان بهتر است که راست‌گویی را پیش بگیریم.

7. **"راست شو صائب نخواهی کج اگر آثار خویش / سایه افتد بر زمین کج، چون بود دیوار کج"**  

   در آخر، صائب تبریزی از خود می‌خواهد که راست‌گو باشد تا آثارش نیز درست و مفید باشند. چون اگر در زندگی کج‌روی کنی، حتی سایه‌ات هم کج خواهد افتاد و همه چیز دچار فساد و انحراف می‌شود.

**نتیجه‌گیری کلی:**  

در این اشعار، صائب تبریزی به تأثیرات منفی انحراف از راه راست اشاره می‌کند و تأکید دارد که درستی و راست‌گویی همیشه به نتیجه درست و پایدار می‌انجامد. هر چیزی که از مسیر درست منحرف شود، حتی اگر در ظاهر به موفقیت برسد، در نهایت نتیجه‌ای نادرست خواهد داشت.