این ابیات از مولانا را معنی کنید و مفهوم آنرا بیان نمایید

با سلام

بیت اوّل- (آن طوطی یعنی) جانِ قدسی، درون تو مخفی است و تو عکس و جلوه ی آن را روی این و آن می بینی.
بیت دوم- جلوه های او، شادی و سُرور تو را می‌گیرد، با این وجود باز هم شاد هستی و ستم او را مثل عدالت از جانب او می‌دانی و خشنودی. (عاشق واقعی هرچه را از معشوق رسد با جان   و دل می‌پذیرد.)

بیت سوم- ای دوستدار هوی و هوس که جان را با پرداختن به ظواهر و پرورش جسم فدا می کردی، تو (در حقیقت) روح و جانت را  تباه کردی (از شهود و پرواز بازماندی) تا جسمت آراسته و فروزان گردد.
بیت چهارم- من در عشق حق ( مثل فتیله ای ) سوخته ام. آیا کسی هست که خواهان این عاشق آتشین باشد که با آن، خَس و خاشاک جسمانی و هوا و هوس را بسوزاند؟

بیت پنجم- چون فتیله (وجود فروزان منِ عاشق) قابل اشتعال است آن را بگیر (بِستان) که آتش را به خود جذب می کند .
(آتش‌کَش: جذب کننده ی آتش)
منظور این است که کوته فکران و ناقصان هم می‌توانند خود را به کاملان وصل کنند و فیض ببرند.
بیت ششم- چگونه سخن بگویم که آتشِ دلم، تند و تیز و فروزان، و شیرِ درنده ی هجران و فِراق، آشفته و خونریز شده است.
بیت هفتم- کسی که در زمان هُشیاری و عقل،  سرمست و شوریده است ، ببین وقتی که قَدحی شراب به دست گیرد و بیاشامد چه حالی پیدا می کند؟