این شعر را معنی و مفهوم آنرا بیان نمایید

فعلا ً اشعار مولانا با آفریدگار دلداری میکرد! 

تجارت وقمار وعشق بازی را فقط با الله اللطیف الرحمان الرحیم مُجاز میداند. 

حالا بعضیها به مقصود دیگری میپردازند؛ 

اشکالی ندارد،  فقط به صاحب شعر مُنتسَب نکنند! 

منظور آن صوفی/ راهب / خرقه پوشی  هست که تمام دارائی خودش رو می بخشه و یه لنگ دور خودش می پیچه و در گوشه ای ، به مراقبه و مشاهده می نشینه . 

او دارد دنیا و مال دنیا و از همه مهمتر ، عمر خودش رو قمار می کنه تا به نور درون برسه و جذبش بشه . او هر بار به نور می رسه ولی جذب نمی شه . دوباره یکبار دیگر قمار می کنه . هر بار از ' من ' تهی میشه و دیگه هیچی براش نمی مونه ، ولی باز جذب نمی شه . دوباره به قمار حضور و مشاهده می شینه .   

درود برآن قمار بازی که هرچه داشت را در قمار از دست داد ولی آنقدر به کار خود ایمان دارد که حسرتی به دل ندارد مگر هوس تکرار کار خود 

سلام 

به زبان ساده بخوام بگ  میشه دمش گرم اون قماربازی که دارو ندارش رو پای قمار داد اما بازم دلش می‌خواست قمار کنه، اینجا منظور از قمار یعنی  که تا تهه یه ماجرایی رفتن و پشیمون نشدن ازش و حتی بیشتر و بیشتر میل به ادامه دادن اون کار با اینکه بهت آسیب زده بازم وفادار موندی بهش، این بیت مورد علاقه ی من و چیزی که گفتم  برداشت من ازش هست