متن را ترجمه بفرمایید

سوده پس از بر سر کردن حجاب بیرون آمد، زیرا او زنی حجیم و تنومند بود و از دید کسانی که او را می شناختند پنهان نبود.
عمر بن خطاب او را دید و گفت: ای سعده، به خدا سوگند تو از ما پنهان نمی مانی، پس ببین چگونه بیرون می آیی!
سوده گفت: پس برگشت و رسول خدا صلی الله علیه و آله در خانه من بود و شام می خورد و گوشتی /شیره خرمایی در دست داشت، وارد شد و گفت: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بیرون آمدم تا حاجت خود را برآورده کنم و عمر به من فلان و فلان گفت.  آنگاه خداوند به پیامبر وحی کرد و این حکم را از او برداشت، در حالی که طعام  در دستانش بود و گفت: به شما اجازه داده شده که برای حاجت بیرون بروید.

... ابی مالک گفت: همانا همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برای حاجتشان شب بیرون می رفتند و عده ای از منافقان متعرض آنها میشدند و همسران پیامبر اذیت میشدند، این ماجرا را به منافقین گفتند، آنها  پاسخ دادند که: «فقط ما این کار را با کنیزان زن انجام میدهیم.»

ا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ قُلْ‌ لِأَزْوٰاجِكَ‌  الآية أخرج ابن سعد و البخاري و مسلم و ابن جرير و ابن أبى حاتم و البيهقي في سننه عن عائشة رضى الله عنها 

خداوند متعال می‌فرماید: "ای پیامبر، به همسران و دخترانت بگو که حجاب خود را برای حاجت خود بگشایند." این آیه از طرف ابن سعد، بخاری، مسلم، ابن جریر، ابن ابی حاتم و البیهقی در سنن خود از آیشه رضی الله عنها نقل شده است. آیشه رضی الله عنها می‌گوید: "سوده رضی الله عنها بعد از اینکه حجاب خود را برای حاجت خود باز کرد، خارج شد. او زنی چاق و پر وزن بود که از کسی که او را می‌شناخت پنهان نمی‌ماند. عمر رضی الله عنه او را دید و گفت: «ای سوده، به خدا سر نمی‌پوشی. ببین چگونه خارج می‌شوی.» او بازگشت و وارد شد و پیامبر خدا در خانه بود و در دستش عرقی بود. او وارد شد و گفت: «ای پیامبر خدا، من برای یکی از حاجاتم بیرون آمدم.» عمر رضی الله عنه چیزی گفت و پیامبر خدا به او وحی کرد و از او برداشت. عرق همچنان در دستش بود و او گفت: «به شما اجازه داده شده که برای حاجتتان بیرون بروید.»

و سعید بن منصور، ابن سعد، عبد بن حمید، ابن المنذر و ابن ابی حاتم از ابومالک نقل کرده‌اند که زنان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در شب برای حاجت خود بیرون می‌رفتند و برخی از منافقان آنها را تعقیب می‌کردند و آنها را آزار می‌رساندند. این موضوع به منافقان گفته شد و آنها گفتند: «ما این کار را با اماء انجام می‌دهیم.» در این زمینه این آیه نازل شد: "ای پیامبر، به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو که روسری‌های خود را بر روی خود بکشند. این کار بهتر است که شناخته شوند و آزار نیابند." این امر تا زمانی ادامه داشت تا اماء از زنان مؤمنان تشخیص داده شدند.

قول خداوند متعال: «ای پیامبر، آیه ابن سعد، بخاری، مسلم، ابن جریر، ابن ابی حاتم و بیهقی را که در سنن خود از عایشه رضی الله عنها روایت کرده اند، بگو». او که گفت سعده رضی الله عنه پس از برداشتن حجاب برای حاجتش بیرون آمد و زن بزرگی بود که بر آنان که او را شناختند و عمر رضی الله عنه پوشیده نیست. او را دید و گفت: به خدا سوگند تو از ما پنهان نیستی، پس ببین که چگونه بیرون آمدی، در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود در خانه من بود و او در حال شام بود و اراکی در دست داشت و گفت: یا رسول الله من بیرون رفتم تا حاجت خود را برآورده کنم و عمر به من گفت با او، فلان، پس به او وحی کرد، سپس نگاه کرد و ژاکت در دستش بود، گفت: اذان داده است، اما اگر برای حاجت بیرون بروی.

سعید بن منصور، ابن سعد، عبدالبن حمید، ابن المندیر و ابن ابی حاتم از ابوملک روایت کرده اند که گفت: همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بیرون می رفتند. شب برای نیازهایشان، برخی از منافقان به آنها حمله می کردند و به آنها آسیب می رساندند، و آنها می گفتند: «ما فقط به کنیزان می کنیم.» این آیه نازل شد زنان و دختران شما و زنان مؤمنان خرقه های خود را بر روی خود بکشند، این بهتر است که آنها را بشناسند، پس نه به آنها آسیبی وارد شود، پس دستور داد تا آنها را به عنوان کنیز بشناسند.