اصالت در زبان پارسی

درود
همه پیشنهادهای شما می تواند به جای واژه ی اصیل که فروزه ( صفت ) است به کار رود نه اصالت که نام است به جای اصالت می توان از همان بُنواژه هایی که از آن واژه ساخته اید بهره گرفت:
اصالت= بن، پایه، گوهر، نهاد. چراکه اصالت در واقع کموبیش با اصل همچَم ( هم معنا ) است.

با سلام و احترام
حق با شماست اما گاهی واژه هایی عربی مانند اصالت ، رقابت ، رفاقت و . . . . به صورت اصیل بودن، رقیب بودن، رفیق بودن و. . . که صفت هستند تر جمه می شوند. با این نگاه شاید بتوان با اضافه کردن یک ی به اخر پیشنهاد های حقیر از آنها نیز به جای اصالت استفاده کرد.
مثلا در این جمله:
در اصالت ما شک نکن.
کدام ترجمه را می پسندید؟
۱ - در ریشه ما شک نکن .
یا
۲ - در ریشه داری ما شک نکن.
با تشکر🙏🙏

همانا چم یا معنیِ [اصالت] همیشه [اصیل بودن] است نه گاهی، و [اصیل بودن] نیز فروزه ( صفت ) نیست که مصدر است و اصالت نام آن است یعنی اسم مصدر ( در تازی ) . و واژه هایی مانند ریشه دار، پایه دار، خوش گهر، پاک نهاد و. . . همگی فروزه یا صفت هستند که برابری به جای [اصیل] خواهند بود و همانگونه که خودتان هم گفتید این فروزه ها با یک پسوندِ/ی/ به نام دگردیس خواهند شد مانند ریشه داری یا نیک نهادی گرچه گاهی از خودِ واژه های ریشه، نهاد، بنیاد، سرشت که نام هستند نیز می توان به جای اصالت بهره برد.
سپاسگزارم

درود به جناب صباغ
با پوزش از شما برابرهای پیشنهادی تان می تواند به جای واژه ی [اصیل یا بااصالت] به کار رود.
با بکارگیری پیشنهادهای شما، به جای اصالت می توان گفت [پاک نژادی، به نژادی، نیک نژادی]

درود بر شما. بله.
فکر میکنم که نظر شما درست هست. 🙏💐