"جام می از بهر می دوست داریم "

جام می از بهر می داریم دوست

این و آن از عشق وی داریم دوست

دوست را در آینه بینیم ما

آینه بی دوست کی داریم دوست

می / باده / شراب ، در اشعار بزرگان و سالکان و صوفیان بمعنای حضور در لحظه و شاهدِ آگاهی خود بودن است . به مراقبه و مشاهده نشستن . این حضور و ناظرِ دل بودن ، سالک را وارد حالت خلسه می کند و مغز ناهشیار می شود . حالا سالک/ شاهد ، تنها در دل از موضوعات آگاه است . 

عاملِ روانِ حضور در لحظه از ریشه ذهن جاری میشود که به آن ساقی گویند و در دل جاری می شود . پس دل ساغر است که میِ حضور را پیاله پیاله به شاهد می دهد . 

جامِ می نیز همان دل است . 

حضرت می فرماید : 

دل رو بخاطر اینکه درش حضور هست دوست داریم . وگرنه خود دل نادان هست و دائما به دنبال موضوعات مادی و لذت جوئی است . 

این و آن یعنی می و جام می رو بخاطر وی یا نورِ جان ، قمر ، مه ، بت ، صنم ، دوست ، یار ، طره طرار ، شیرین لب     و... دوست داریم .

سالک پس از ساعتها مراقبه و مشاهده ، و پس از پالایش دل و ریختن زنگار دل ، شاهدِ نور جان می شود . 

حالا آیینه های دل با شرابِ حضور جلا خورده و قابلیت پدیدار شدنِ نورِ جان یا دوست را دارد . 

نور / دوست را در آئینه دل ما می بینیم

آئینه دلی که در آن تصویر دوست نباشد را ما دوست نداریم . 

دلی که درش خواهش و دلبستگی باشد را دوست نداریم

rahnamaaries.blogfa.com

شاد باشید

ظرف را به خاطر مظروف دوست دارم

این شعر کنایه از این است که ما انسان ها، چیزها را به خاطر ارزش ذاتی آنها دوست نداریم، بلکه به خاطر چیزی که از آنها به دست می آوریم، دوست داریم. در این شعر، جام می نماد هر چیزی است که ما آن را دوست داریم. ما جام می را به خاطر خود جام می دوست نداریم، بلکه به خاطر می که در آن است، دوست داریم.

این کنایه را می توان در زندگی روزمره نیز مشاهده کرد. برای مثال، ما ممکن است یک ماشین را به خاطر خود ماشین دوست داشته باشیم، اما در واقع ما آن را به خاطر راحتی، سرعت، یا سایر ویژگی هایی که به ما می دهد، دوست داریم. یا ممکن است یک دوست را به خاطر خود دوست داشته باشیم، اما در واقع ما او را به خاطر ویژگی هایی که دارد، دوست داریم، مانند مهربانی، هوش، یا شوخ طبعی.

در این شعر، شاعر به ما هشدار می دهد که نباید فریب ظاهر چیزها را بخوریم. باید به ارزش ذاتی چیزها توجه کنیم، نه به چیزی که از آنها به دست می آوریم.

در اینجا چند مثال دیگر از کنایه های مشابه را می توان ذکر کرد:

• ما پول را دوست داریم، اما در واقع ما آن را به خاطر راحتی و امنیتی که به ما می دهد، دوست داریم.
• ما قدرت را دوست داریم، اما در واقع ما آن را به خاطر کنترل و تأثیری که بر دیگران می دهد، دوست داریم.
• ما شهرت را دوست داریم، اما در واقع ما آن را به خاطر توجه و احترامی که از دیگران دریافت می کنیم، دوست داریم.

این کنایه ها می تواند به ما کمک کند تا از خودمان و انگیزه های خود آگاه تر شویم.

میگوید هر صورت و صنعتی رو   به خاطر معنا و حقیقتی که در وی نهفته است و یا هدف  از خلق آن دوست داریم  و این دو را برای رسیدن در صانع      

مثل این است که ما گل   رو دوست داریم اما   اول برای بو  و بعد   زیب و رنگ ظاهر  ،و مجموعه هر دو رو برای   نیل  به مرادی   به مراتب بالاتر که طیب خاطر است

شعر "جام می از بهر می داریم دوست" از شاه نعمت‌الله ولی، شاعر و عارف قرن هشتم هجری، کنایه از عشق و محبت است. در این شعر، شاعر می‌گوید که ما جام می را به خاطر خود می‌پرستیم، نه به خاطر می‌ای که در آن است. این بدان معناست که ما عشق را به خاطر خود آن دوست می‌داریم، نه به خاطر لذتی که از آن می‌بریم.

در این شعر، جام می استعاره از عشق است و می استعاره از معشوق. شاعر می‌گوید که ما عشق را به خاطر خود آن دوست می‌داریم، نه به خاطر لذتی که از آن می‌بریم. عشق برای ما ارزش ذاتی دارد و ما آن را صرفاً برای لذت بردن از آن نمی‌خواهیم.