خلقت گرایی یعنی چه؟
٢ پاسخ
این امر به نوعی باور عقلی و قلبی است و تحت عنوان آفرینش‌گرایی یا خلقت‌گرایی (به انگلیسی: Creationism) دسته بندی می شود و در واقع باوری مذهبی است که بر اساس آن گیتی و زندگی، توسط موجود یا موجوداتی فراطبیعی (عموماً با نام خدا یهوه ،الله ، اهورا و نظایر آن بسته به مذهب یا شریعتی که به آن باور داریم) به‌وجود آمده‌اند. این باور در مقابل نتایج علمی حاصل شده توسط علم گرایانی نظیر گالیله ،نیوتن و ... است، که وجود زندگی و گیتی را با فرایندهای طبیعی توضیح می‌دهند و از نظر علمی در دستهٔ شبه‌علم قرار می‌گیرد.این باور همیشه در ستیز با علم گراییی بوده و داستان معروف گالیله یک نمونه از این تعارض است. اصطلاح آفرینش‌گرا اولین بار در سال ۱۸۵۶ میلادی در نامه‌ای از چارلز داروین دانشمند بنام و صاحب نظریه اصل انواع ، برای اشاره به کسانی که براساس دلایل مذهبی با گسترش فرگشت در علوم مخالفت می‌کردند، به‌کار رفت این امر سالها با کلیسا و دیگر متولیان دین چه ابراهیمی و چه پاگانیستی در تعرض بوده است . آفرینش‌گرایی طیف زیادی از دیدگاه‌ها را شامل می‌شود؛ از جمله نسخهٔ الهیاتی آن، که به‌صورت فرگشت الهی شناخته می‌شود و باور دارد که یافته‌های علم و آفرینش هر دو صحیح هستند که ظاهرا در نسخه های به روز شده دینی بیشتر مشاهده می شود و سعی در آشتی دادن متون مذهبی و یافته های علمی دارد و در اظهارات پاپ های متاخر بیشتر دیده می شود. . اما عبارت آفرینش‌گرا عموماً برای اشاره به آفرینش‌گراهای لفظی (به انگلیسی: literal creationist) مورد استفاده قرار می‌گیرد، که جنبه‌های مختلف علمی را رد کرده و به جای آن باورهای شبه‌علمی را گسترش می‌دهند.
آفرینش‌گراها عموماً بنیاد باورهای خود را بر خوانش بنیادگرایانه از کتب آسمانی، مانند روایت آفرینش در قرآن یا سفر پیدایش بنا می‌کنند که صد البته به آن خرده های فراوانی می توان گرفت از جمله چگونگی کثرت یافتن بشر تنها از یک زوج و حرمت ازدواج با محارم.
برخی آفرینش‌گرایان معیارهایی نظیر علت وجودی، مبدأ و غایت حکیمانه را جزو شروط و معیارهای یک اندیشه قابل قبول می‌دانند، حال آنکه نظریات علمی از جمله نظریه فرگشت، مبتنی بر چنین رویکردی نیست و قائل به چنین معیارهایی نمی‌باشدو البته آفرینش گرایان عمدتا مبنای انجیلی نیز براندیشه های خود قایلند.
پاسخ شما
ممنون از سخن شما