پرسش خود را بپرسید

این ابیات زیبا از نظامی را معنی کنید و آرایه های ادبی آنرا شرح دهید

تاریخ
٥ روز پیش
بازدید
١١٧

می سرخ از بساط سبزه می‌خورد
چنین تا پشت بنمود این گل زرد

چو خورشید از حصار لاجوردی
علم زد بر سر دیوار زردی

چو سلطان در هزیمت عود می‌سوخت
علم را می‌درید و چتر می‌دوخت

عنان یک رکابی زیر می‌زد
دو دستی با فلک شمشیر می‌زد

چو عاجز گشت ازین خاک جگرتاب
چو نیلوفر سپر افکند بر آب

✏ «نظامی»
 

١٢,٦٤٨
طلایی
٣
نقره‌ای
٢٧١
برنزی
٦٩٧

١ پاسخ

مرتب سازی بر اساس:

می‌سرخ از بساط سبزه می‌خورد

چنین تا پشت بنمود این گل زرد**

معنی:
شراب سرخ (آفتاب/خورشید) از روی بساط سبزه (دشت سبز) می‌نوشید (طلوع می‌کرد و روی زمین می‌تابید)،
تا اینکه گل زرد (کنایه از خورشید هنگام غروب) پشت خود را نشان داد (یعنی غروب کرد).

آرایه‌ها:

تشخیص: می‌سرخ در حال خوردن است، یعنی آفتاب مانند انسان رفتار می‌کند.

کنایه: "گل زرد" کنایه از خورشید هنگام غروب.

مجاز: "بساط سبزه" مجاز از دشت و زمین سبز.

---

** چو خورشید از حصار لاجوردی

علم زد بر سر دیوار زردی**

معنی:
وقتی خورشید از میان دیوار لاجوردی (آسمان آبی) بیرون آمد،
پرچم خود را (نور خود را) بر سر دیوار زردی (افق یا کوه‌های زرد رنگ هنگام طلوع/غروب) برافراشت.

آرایه‌ها:

تشبیه: آسمان به حصار لاجوردی تشبیه شده.

استعاره: "علم زدن" به معنای طلوع کردن یا تابش کردن خورشید.

تشخیص: خورشید مثل جنگجویی علم می‌زند.

---

** چو سلطان در هزیمت عود می‌سوخت

علم را می‌درید و چتر می‌دوخت**

معنی:
مانند پادشاهی که هنگام شکست (هزیمت) عود می‌سوزاند،
خورشید (در حال غروب) پرچم خود را پاره می‌کرد و چتر (سیاهی شب) را می‌دوخت.

آرایه‌ها:

تشبیه: خورشید به سلطان تشبیه شده.

استعاره: "عود می‌سوخت" = افق سرخ‌رنگ شده.

تضاد: "علم را می‌درید" (روشنایی می‌رود) / "چتر می‌دوخت" (تاریکی می‌آید).

---

** عنان یک رکابی زیر می‌زد

دو دستی با فلک شمشیر می‌زد**

معنی:
(خورشید) رکاب بر زمین می‌کوبید و با دو دست خود با آسمان (فلک) شمشیر می‌زد،
یعنی همچون پهلوانی می‌جنگید، تلاش می‌کرد پیش از غروب، نبردی کند.

آرایه‌ها:

تشخیص: خورشید در حال نبرد است.

تشبیه و استعاره: خورشید همچون جنگجویی که به مبارزه برخاسته.

مبالغه: دو دستی شمشیر زدن با فلک.

---

** چو عاجز گشت ازین خاک جگرتاب

چو نیلوفر سپر افکند بر آب**

معنی:
وقتی خورشید از مقابله با این زمین داغ و طاقت‌فرسا ناتوان شد،
مانند نیلوفری که بر آب سپر می‌افکند، خودش را بر سطح افق انداخت و غروب کرد.

آرایه‌ها:

تشبیه: خورشید به نیلوفر تشبیه شده.

استعاره: "سپر افکندن" = تسلیم شدن، غروب کردن.

تشخیص: خورشید مانند انسانی شکست‌خورده رفتار می‌کند.

---

آرایه‌های شاخص:

تشخیص (جان‌بخشی): خورشید به عنوان یک موجود زنده و جنگجو تصویر شده.

استعاره‌های متوالی

تشبیه‌های بکر

کنایه و مجاز

تضاد و تقابل نور و تاریکی

٢,٩٣٠
طلایی
١
نقره‌ای
٤٧
برنزی
١١
تاریخ
٤ روز پیش

پاسخ شما