این ترجمه کدام بیت مولوی است

این جمله به نظر می‌رسد که ترجمه‌ای آزاد و شاعرانه از یکی از ابیات مولانا باشد. محتوا و مفهوم آن بسیار نزدیک به چنین بیتی است:

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش  
بازجوید روزگار وصل خویش

یا ابیات زیر از مولانا:

تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید  
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز

ترجمه انگلیسی ممکن است گاهی بخواهند پیام را به شکلی مدرن یا ساده منتقل به نوعی دقیق‌تر و قابل مفهوم.
جمله‌ی انگلیسی که آورده‌اید، به احتمال زیاد ترجمه‌ای آزاد از مفهوم عشق و کشش درونی در اشعار مولانا است. اگرچه تطابق دقیق با بیت مشخصی ندارد، اما به مضامینی که در آثار او درباره پیروی از عشق حقیقی و صدای درونی بیان شده، نزدیک است.

یکی از ابیات مرتبط می‌تواند این باشد:  
بکش آنچه می‌کشدت، که اگر می‌کشد نجاتت دهد، و اگر نجاتت دهد، هلاک کرده باشد.

این بیت مفهوم این جمله را دارد که اگر چیزی در وجود شما کششی عمیق ایجاد کرده است، از آن پیروی کنید؛ چرا که راه را به سمت حقیقت یا انجام چیزی که برای شما معنادار است، نشان می‌دهد.

اجازه بده تا به آرامی و بی‌صدا، به سوی آنچه واقعاً دوست داری کشیده شوی. این تو را به بی‌راهه نمی‌برد.

چند خموش می‌کنم سوی سکوت می‌روم

هوش مرا به رغم من ناطق راز می‌کنی

این ترجمه از بیت زیر از مولوی است:

"آن را که طلب شد، به طلب می‌کشدش
در راه کشان کشان، خرامان ببرد"

البته، این ترجمه کاملاً تحت‌اللفظی نیست، اما مفهوم کلی آن را منتقل می‌کند. ترجمه‌های مختلفی از اشعار مولوی وجود دارد و گاهی مترجمان برای رساندن حس و معنا، برداشت آزادانه‌تری از متن اصلی دارند.

بگذارید خودتان به طور بی‌صدا به جاذبه عجیب چیزی که واقعاً دوست دارید کشیده شوید. این جاذبه شما را به گمراهی نخواهد برد."