پسوند "ان" در کدام گزینه کاربرد و معنایی متفاوت دارد ؟

برای شناسایی پسوند "ان" و کاربرد و معنای متفاوت آن در گزینه‌های ارائه شده، به بررسی هر یک از جملات می‌پردازیم:

1. **"بگفت احوال ما برق جهان است / دمی پیدا و دیگر دم نهاناست"**:
  - در این جمله، "احوال" به معنای وضعیت یا حال است و "ان" به عنوان پسوند جمع یا صفت به کار رفته است.

2. **"جامه دران رسید از بهر داد ما / زان می دریم جامه به بوی وصال گل"**:
  - در این جمله، "جامه‌دران" به معنای کسی است که جامه را در بر دارد یا پوشیده است. اینجا "ان" به عنوان پسوند فاعلی است.

3. **"سینه چاکان دارد از میگان به گرد خویشتن / مردم آن چشم، مستغنی است از عشاق زار"**:
  - در این جمله، "چاکان" به معنای کسانی است که سینه خود را چاک کرده‌اند و "ان" به عنوان پسوند فاعلی یا جمع به کار رفته است.

4. **"همی گفت این و در دل یار جویان / در اثنای سخن گریان و مویان"**:
  - در این جمله، "گریان" و "مویان" به معنای کسانی هستند که می‌گریند و موهای خود را می‌زنند. اینجا نیز "ان" به عنوان پسوند فاعلی است.

### نتیجه‌گیری

از میان گزینه‌های بالا، پسوند "ان" در جمله **"جامه دران رسید از بهر داد ما"** کاربرد متفاوتی دارد؛ زیرا در اینجا به معنای کسی که جامه‌ای بر تن دارد (فاعل) به کار رفته است. در سایر جملات، "ان" بیشتر به عنوان پسوند جمع یا صفت استفاده شده است.

بیت یک:

بگفت احوال ما برق جهان است /دمی پیدا و دیگر دم نهان است 

جهان چون به معنی جهنده است بنابراین ان سازنده ی صفت فاعلی است(اگر جهان به معنی دنیا بود ان جزئی از کلمه بود  و مربوط به ذات کلمه میشد)

 ،ان در  نهان جزئی از خود کلمه است و جدانشدنی است 

بیت۲_جامه دران رسید از بهر داد ما / زان می دریم جامه به بوی وصال گل

جامه دران یعنی جامه درنده(پریشان) پس باز هم ان سازنده صفت فاعلی است،ان در زان ضمیر اشاره است

بیت۳_سینه چاکان دارد از مژگان به گرد خویشتن /مردم آن چشم،مستغنی است از عشاق زار 

سینه چاکان و مژگان جمع هستند یعنی سینه چاک ها و مژه ها بنابراین در اینجا ان متفاوت است،حالت ساز نیست سازنده صفت فاعلی نیست و نشانه جمع میباشد 

بیت۴_همی گفت این و در  درل یار جویان / در اثنای سخن گریان و مویان 

جویان،گریان و مویان هرسه صفت فاعلی هستند (به طور مثال درحال گریه کردن)به این شکل ساخته شدند:

بنابراین در این بیت هم ان پسوند حالت میباشد پس 

جواب بنظر من، گزینه 4 هستش. توضیحات کاملی رو در زیر آوردم.

برای یافتن گزینه‌ای که کاربرد و معنای متفاوتی از پسوند "ان" را دارد، باید هر گزینه را به دقت بررسی کنیم:

1- گزینه 1: بگفت احوال ما برق جهان است /دمی پیدا و دیگر دم نهاناست

• برق جهان: در اینجا "ان" پسوند نسبی است و به معنای "متعلق به" است. یعنی برق جهان، برقی است که متعلق به جهان است.
• نهاناست: در اینجا "ان" پسوند فعلی است و بر حالت یا ویژگی بودن چیزی دلالت می‌کند. یعنی نهان است، حالتی است که برق جهان دارد.

2- گزینه 2: جامه دران رسید از بهر داد ما / زان می دریم جامه به بوی وصال گل

• جامه دران: در اینجا "ان" پسوند فعلی است و به معنای "آن که کاری را انجام می‌دهد" است. یعنی جامه دران، کسی است که جامه می‌درد (در اینجا به معنای پوشیدن).
• بوصال: در اینجا "ان" پسوند نسبی است و به معنای "متعلق به" است. یعنی بوی وصال، بویی است که متعلق به وصال است.

- گزینه 3: سینه چاکان دارد از ميگان به گرد خویشتن /مردم آن چشم،مستغنی است از عشاق زار

• سینه چاکان: در اینجا "ان" پسوند فعلی است و به معنای "آن که کاری را انجام می‌دهد" است. یعنی سینه چاکان، کسانی هستند که سینه خود را چاک می‌دهند (به معنای غمگین بودن).
• میگان: در اینجا "ان" پسوند جمع است و به معنای جمع مژه است.

- گزینه 4: همی گفت این و در درل یار جویان / در اثنای سخن گریان و مویان

• درل: در اینجا "ان" پسوندی است که برای ساختن صفت تشبیهی استفاده می‌شود. یعنی درل، به معنای مانند در است.
• مویان: در اینجا "ان" پسوند جمع است و به معنای جمع مو است.

نتیجه‌گیری:

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، در همه گزینه‌ها، پسوند "ان" کاربردهای معمول و شناخته شده‌ای دارد، به جز گزینه چهارم. در عبارت "درل یار جویان"، استفاده از پسوند "ان" به صورت "درل" برای ساختن صفت تشبیهی، کمی غیرمعمول و از نظر دستوری دقیق نیست. در واقع، شکل صحیح‌تر این عبارت "در دل یار جویان" است.

• استفاده غیرمعمول از پسوند "ان" برای ساخت صفت تشبیهی.
• عدم رعایت قواعد دستوری صحیح در ساخت این عبارت.

برای پاسخ به این پرسش، باید بررسی کنیم که پسوند «ان» در هر مورد چه معنایی دارد و آیا کارکرد متفاوتی دارد یا خیر.

گزینه‌ها:

1. جهان: در اینجا «ان» بخشی از کلمه «جهان» است و جزء ریشه واژه محسوب می‌شود، نه یک پسوند.
2. نهان: «ان» در کلمه «نهان» نیز بخشی از ریشه کلمه است و به عنوان پسوند عمل نمی‌کند.
3. چاکان: در این کلمه، «ان» یک پسوند جمع است که برای جمع بستن به کار می‌رود (چاک + ان = چاکان).
4. جویان و مویان: در اینجا «ان» پسوندی است که به افعال اضافه شده و نقش صفت فاعلی یا حالتی پیوسته دارد (جو + یان = جویان، مو + یان = مویان).

تحلیل:

• در گزینه‌های «جهان» و «نهان»، «ان» بخشی از ریشه واژه است و پسوند نیست.
• در گزینه «چاکان»، «ان» نقش پسوند جمع را دارد.
• در گزینه‌های «جویان» و «مویان»، «ان» نقش پسوند صفت‌ساز را دارد.

نتیجه:

گزینه‌هایی که «ان» به‌عنوان پسوند به کار رفته، معنایی متفاوت از حالت دیگر دارند، عبارتند از چاکان (جمع) و جویان/مویان (صفت‌ساز). اگر به دنبال موردی هستیم که از ریشه متمایز باشد، تفاوت اصلی در چاکان (جمع) و بقیه گزینه‌ها دیده می‌شود.

پسوند ( ان ) در گزینه 2   (جامه دران) کاربرد و معنایی متفاوت دارد.

 در اینجا به عنوان پسوند فاعلی به کار رفته است، در حالی که در سایر گزینه‌ها به عنوان پسوند جمع یا صفت به کار رفته است.

مواظب حواس پرت کن های تست ها باشید

گزینه چهارم صفت سازه

گزینه های دیگه نشانه جمع یا بخشی از کلمه ست

در گزینه اول، در کلمه‌ی جهان، پسوند ان برای ساخت صفت به کار رفته است. (جهان=جهنده)
در گزینه دوم، در کلمه‌ی جامه‌دران، پسوند ان برای ساخت  صفت  به کار رفته است. (صفت فاعلی، مانند کسی که جامه دریده است)
در گزینه سوم، در کلمه‌ی سینه‌چاکان، پسوند ان برای جمع به کار رفته است.(سینه‌چاک‌ها)
در گزینه چهارم، در کلمات گریان و مویان، پسوند ان برای ساخت صفت به کار رفته است. (صفت فاعلی، در حال گریه و مویه)

بنابراین پاسخ سوال گزینه سوم است.

 پسوند «ان» در گزینه «جامه دران رسید از بهر داد ما» کاربرد و معنایی متفاوت دارد.

در سایر موارد، «ان» یا پسوند نسبی است (مانند «احوال ما»، «جهان»، «چشم») و یا ضمیر ملکی (مانند «خویشتن»).

اما در بیت «جامه دران رسید از بهر داد ما»، «دران» به معنای «کسانی که در (جایی) هستند» و یک ضمیر مکان و زمان است. این استفاده از «ان» به عنوان نشانه مکان و زمان است که آن را از موارد دیگر متفاوت می‌کند. در واقع «دران» در این بیت به معنی «آنهایی که در آن (محل یا زمان) بودند» به کار رفته است.