این بیت های نغز را معنی کنیدو مفهوم آنرا بیان نمایید
زانک از قرآن بسی گمره شدند
زان رسن قومی درون چه شدند
مر رسن را نیست جرمی ای عنود
چون ترا سودای سربالا نبود
✏ «مولانا»
١ پاسخ
مولانا در بیت زانک از قرآن بسی گمره.... برداشتی است از خود قرآن و کلام حق تعالی که به این موضوع اشاره میکند که ما قوم زیادی را بوسیله همین قرآن گمراه کردیم (یذلون به کثیرا....) و در واقع اشاره خداوند به مسلمانانی است که در کلام خدا تفکر نمی کنند و برداشت سطحی از کلام خدا دارند و بسیار قشری هستند. داستانی نیز از رسول خدا نقل است که حضرت در معراج افراد بسیاری را شیون کنان دیدند که به دوزخ ره سپارند و پرسید که اینان چه کسانی هستند گفتند که اینان کسانی هستند که قرآن زیاد خواندند ولی تفکر در محتوای آن نکردند به عبارتی گمراهانند. از این دست افراد امروز هم وجود دارند که سودای سربالا ندارند و کلام حق تعالی را دست آویز قرار دادهاند و کسانی هستند که فکر ثوابند و بده بستان بیشتر مادی. خداوند قرآن را برای برداشت های انسان دوستانه و راه خیر نازل کرده در حالی که قشریون برداشتی عبوس وعنود از آن میکنند. مولوی دین را به طناب تشبیه کرده.عده ای این طناب را میگیرند و از چاه و تاریکی و گمراهی نجات پیدا میکنند عده ای طناب را میگیرند و به درون چاه میروند. به نظر مولانا اشکال از طناب نیست که فرد به درون چاه کم خردی میافتد بلکه از خود فرد است که توان فهم درست و عمیق از قران را ندارد.
مرجع مطلب با کمی اصلاحات در ساختار کلام و اضافه کردن توضیحات تکمیلی: سایت 👇