این بیت از مثنوی مولانا را معنی کنیدبیان کند و مفهوم آنرا بیان نمایید

این بیت از مثنوی معنوی مولانا به زیبایی به گذر زمان و تغییرات طبیعی اشاره دارد.

مفهوم کلی: مولانا در این بیت به این نکته اشاره می‌کند که وقتی چیزهای زیبا و زنده از بین می‌روند، ما باید به دنبال نشانه‌ها و آثار آن‌ها در چیزهای دیگر باشیم. به عبارت دیگر، حتی وقتی که زیبایی‌های اصلی از بین می‌روند، می‌توانیم ردپای آن‌ها را در چیزهای دیگر پیدا کنیم. این مفهوم می‌تواند به زندگی انسان‌ها نیز تعمیم داده شود؛ وقتی که افراد عزیز از بین می‌روند، خاطرات و آثار آن‌ها همچنان باقی می‌ماند و می‌توانیم از آن‌ها بهره‌مند شویم.