این ابیات از مولانا را معنی کرده و مفهوم آنرا بیان نمایید

ای کسانی که عاشق وصل به خدا هستید و قدم در راه گذاشته اید

در دریایی عمیق افتاده اید تا که شنا کردن یاد بگیرید .  منظور دریای دل هست . 

مغز که محل تفکر و تعقل و تصور و تجسم و توهم و تخیل هست ، این موضوعات رو بر پرده دل میندازه تا آگاهی تولید کنه ، تا به حیات بیاد . این موضوعات ، همچون آب هست . زمانی که مراقبه گر به مشاهده دل میشینه ، خودش رو غرقِ در دریای اوهام و تفکرات مغز  میبینه ، یعنی با فنِ حضور در لحظه و مشاهده دل و محتویات دل ، میبینه و میفهمه که در دلش دریایی از تفکرات و اوهام هست که دائما در حال منعکس شدن در بین آئینه های دل هست و سالک خودش رو در میان این سیلابهای اوهام و افکار و تصورات ، غرق می بینه .

شنا کردن ، یعنی سالک می بایست در حالت حضور و خنثی بودن  باشه تا بتونه در/از میانِ این دریا گذر کنه . نه با تلاش و تقلا .

تنها با حضور و توجه و در تعادل ماندن .

اگر این عالم پر از باورها و اعتقادات و سنتها و ... بشه و هر باور و عقیده ای مثل یک موج بزرگ بیاد مردم رو ببره ؛ یعنی مردم باورش کنن  ، برای ما که مرغ آب شدیم و بلد شدیم که چگونه   به مشاهده این افکار بشینیم و غرق در فکر و خیال نشیم و روی دریای اوهام و افکار و باورها و .... هستیم ،

چرا غمِ آدمهائی رو بخوریم که سرگرمِ باورها و سنتهای کهنه هستن و نمی تونن خودشون رو ببینن و بشناسن .

ما که دنبال لذت جوئی و سرگرمی در دنیا نبودیم   و  روزها و سالها به مشاهده نشسته بودیم و مراقب بودیم تا در دریای اوهام و باورها غرق نشیم و شناگران ماهری شدیم ،

این طوفانهای اجتماعی و فکری و اعتقادی برای ما جان فزا هست ، چونکه باعث میشه تا بیشتر به نادانی مردم که در انواع گردابهای باوری و فکری گیر افتادن ، پی ببریم .

ای استاد ، بیا به ما لنگ راهبی بده و سرمون رو زیر آب رودخانه کن تا متبرک بشیم و وارد راه بشیم . حضرت به مراسم خرقه پوشی یک راهب اشاره دارن که راهب / سالک می بایست هرچه در دنیا دارد را ببخشد و رها کند و تنها یک لنگ دورِ خود بپیچد و در مراسم سرش را می تراشند و زیر آب رودخانه می کنند و مراسمی دیگر ، تا به گوشه ای رود و به مراقبه و مشاهده زیر نظر پیر بنشیند . سنت حاجی شدن در اسلام نیز ، همان ترک دنیا و وارد طریقت شدن است . 

ای موسی بیا بر دریای باورها و اعتقادات و سنتها که فرعون ها در دل مردم گذاشتن  و مردم رو با داستانهای دروغین جادو و برده کردن ، اون عصات رو که حقیقت رو نشون میده بزن ، تا این دریای اوهام و خرافات که در دل مردم نقش بسته ، به دو نیم بشه و مردم بتونن از این دریایی که فرعونها در دلشون ایجاد کردن ، رها بشن . 

فرعون کسی است که بدن و دل و مغز و ذهن رو میشناسه و میدونه که هر داستان و باور و فکری که به مردم میده ، مغز از اون باور و فکر ، در دلِ عوام انواع تخیلات و تصورات و تجسمات و توهمات رو تواید می کنه و عوام باورش می کنن.  

در کل ، منظور این هست که حضرت دارن به سالکان و مراقبه گران که خودشون رو از اجتماع دور کردن و درگیر سنتها و باورهای اجتماعی   نیستن ، پند میده که : این مردم نادان رو که غرق در سنتها و باورها هستن رو ول کن و نگرانشون نباش و به مراقبه و مراقبت از دل خودت بپرداز تا در آخر نجات بخشی مثل موسی پیدا بشه تا این مردم رو نجات بده . نجات این مردم ، به یک سالک که تازه راه رو فهمیده و در حال نجات خودش هست ، مربوط نمی شه . 

rahnamaaries.blogfa.com 

شاد و پیروز باشید