معنی شعر مولانا

"بهشت با ناخوشایندی‌های ما احاطه شده،

جهنم با شهوت‌های ما احاطه شده است."

این بیت به مفهومی از تعلیمات دینی اشاره دارد که می‌گوید راه رسیدن به بهشت معمولاً با سختی‌ها و تحمل ناراحتی‌ها همراه است، در حالی که راه به سوی جهنم ممکن است با لذت‌ها و شهوت‌های زودگذر همراه باشد. به عبارت دیگر، مولانا تاکید می‌کند که رسیدن به سعادت و خوشبختی واقعی نیازمند گذر از دشواری‌ها و اجتناب از لذت‌های گذرا و فریبنده است.

حُفَّةِ الجَنَّة: اشاره به حدیث«حُفَّةِ الجَنَّةُ بِالمَکارِهِ...»یعنی بهشت بمکروهات پیچیده شده و آتش بشهوات. و در کلام امیر مؤمنان (ع) از رسول خدا (ص) است: «إنَّ الجَنَّةَ حُفَّة بِالمَکارِهِ وَ إنَّ النَّارَ حُفَّة بِالشَّهَواتِ: گرداگرد بهشت را نادوست داشتنیها گرفته است و گرداگرد آتش را شهوتها.»

 آن که بهشت خواهد باید سختی بیند. سختیِ ریاضت، سختیِ باز داشتنِ نفس از آرزوها، و سختیِ عبادت. و آن که عنان نفس را به شهوت و هواى نفس بسپارد، خود را در دوزخ در آرد.