ترجمه و شرح دقیقش چیه؟

در متن بالا، دو نوع از ابزارهای بلاغت (فصاحت و بلاغت) توضیح داده شده است:

1. إقامة الظاهر مقام المضمر: به معنای استفاده از اسم ظاهر به جای ضمیر برای افزایش توجه و اهمیت به آن موضوع خاص. در اینجا به جای استفاده از ضمیر برای ادامه صحبت از اسم ظاهر استفاده شده است تا توجه بیشتری به موضوع جلب شود. به عنوان مثال، به جای گفتن "فإنما إثمه عليه وعلى من يبدله" که در آن از ضمیر استفاده می‌شود، از عبارت "فإنما إثمه على المبدلين" استفاده شده است تا بدی و فضاحت افرادی که تغییر می‌دهند بیشتر برجسته شود.

2. مجاز مرسل: در اینجا به کاربرد واژه "خاف" اشاره شده که به معنای "ظن و توقع" آمده است. این نوع مجاز، رابطه سببیه دارد؛ یعنی به جای بیان علت، نتیجه و پیامد آن بیان شده است. به عبارت دیگر، به جای بیان علت (ترس)، نتیجه (ظن و توقع) بیان شده است.