پرسش‌ها با دسته‌بندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)

می سرخ از بساط سبزه می‌خورد چنین تا پشت بنمود این گل زرد چو خورشید از حصار لاجوردی علم زد بر سر دیوار زردی چو سلطان در هزیمت عود می‌سوخت علم را می‌درید و چتر می‌دوخت عنان یک رکابی زیر می‌زد دو دستی با فلک شمشیر می‌زد چو عاجز گشت ازین خاک جگرتاب چو نیلوفر سپر افکند بر آب ✏ «نظامی»  

در بیت«دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست     جای چشم ابرو نگیرد گر چه او بالاتر است» چه ارایه ای به کار رفته است؟ الف) عکس                              ب) متناقض نما پ) اسلوب معادله ت) ایهام

در همه ی گزینه ها، متناقض نما (پارادوکس) به کار رفته است، به جز گزینه؟ الف) دولت فقر خدایا به من ارزانی دار. ب) از تهی سرشار، جویبار لحظه ها جاری است. پ) سحر از سپیده ی چشمان تو می شکوفد /و شب در سیاهی ان به نماز می ایستد. ت) برگ بی برگی نداری لاف درویشی مزن

معنی بیت زیر در کدام گزینه آمده است؟             «زندان خدایگان که و من که            &nb ...

دوستان گرامی از کلیات دیوان مثنوی مولانا گر خدا خواهد نگفتند از بطر  پس خدا بنمودشان عجز بشر  این بیت اشکال دارد یا ندارد و اگر صحیح است مفهوم آن چیست ؟ 

از مثنوی معنوی مولانا  روزها گرفت گو رو باک نیست  تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست  هرکه جز ماهی ز آتش سیر شد هر که بی روزیست روزش دیر شد  درنیابد حال پخته هیچ خام  پس سخن کوتاه باید والسلام  در بیت دوم منظور چیست ؟ شاید نسخه ای که من دارم اشتباه چاپی دارد ؟ لطفاً دوستان کمک میکنید  ؟ سپاسگزارم 

با چند کلمه مختصر عنوان شود .

من غلام قمرم، غیر قمر هیچ مگو پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو سخن رنج مگو، جز سخن گنج مگو ور از این بی‌خبری رنج مبر، هیچ مگو دوش دیوانه شدم، عشق مرا دید و بگفت: «آمدم، نعره مزن، جامه مدر، هیچ مگو ...

این شعر در مدح و منقبت کیست و نام سراینده ی آن چیست؟ «چگونه شمشیری زهرآگین /پیشانی بلند تو- این کتاب خداوند را- از هم می گشاید /چگونه می توان به شمشیری دریایی را شکافت»

مپندار اگر سفله قارون شود که طبع لئیمش دگرگون شود