پرسش‌ها با دسته‌بندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)

صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد بنیاد مکر با فلک حقه باز کرد بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد ساقی بیا که شاهد رعنای صوفیان دیگر به جلوه آمد و آغاز ناز کرد

اکنون که ز قید گشتی آزاد ای زن بنمای یکی جامه دانش بر تن  وانگاه به میدان عمل پای بنه  با سعی خود آباد نما خاک وطن.

پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه توست کنون که فتنه فرا رفت و فرصت است ای دوست

دربیت   دلیری کجا نام او اشکبوس         همی بر خروشید بر سان کوس واژه ی « کجا » به چه معنی است؟

بروید ای حریفان بِکِشید یار ما را به من آورید آخر صنم گریزپا را به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین بکشید سوی خانه مهِ خوبِ خوش‌لقا را

در مصراع  « ماه ایارش آوازه ماست.»  «ایار» معادل کدام ماه  است؟

در شعر   وقتی که مرگ در شکم درندگان   دنده های بشر را دید  و در قهقهه ی فشنگ ها   بر سر زنان گریان به دبکه پرداخت  جز او کسی نخندید.  منظور از درندگان چیست؟

در بیت :  ز یزدان دان نه از ارکان، که کوته دیدگی باشد          که خطّی کز خرد خیزد تو آن را از بنان بینی  مقصود از ارکان چیه؟ این بیت خیلی دلچسبه

در بیت زیر به کدام صفت حضرت علی (ع) اشاره شده است؟ « چو به دوست عهد بندد زمیان پاک بازان                   چو علی( ع)که می تواند که به سر برد وفا را»

با توجّه به بیت زیر : عشق چون آید برد هوش دل فرزانه را        دزد دانا می کشد اوّل چراغ خانه را »  مفهوم کلّی بیت چیست؟