که بیدار نایند تا هفته‌ای// ز افسون آن دیو دل سِفته‌ای

«سفته» در لغت نامه دهخدا به معنای «غلیظ و ستبر» و بدون شاهد آمده است و ترکیب «دل سِفته» به معنای «سنگین دل» است. «سِفته» در این ترکیب از «سِفتن» به معنای «استوار کردن» است که در فرهنگهای فارسی نیامده و اشتقاق آن را نیز نامشخّص دانسته‌اند. این احتمال را هم نباید از نظر دور داشت که شاید «دل سفته» در مأخذِ منثورِ زرین قبا نامه به معنی « زشت و بد هیکل» است که در برخی متون از صفات ویژۀ دیوان است.