آرايه کنايه، حس آميزي و مراعات نظير

1) دل چاشني گرفت از آن خنده هاي شور / آري نمک، لذيذ نمايد کباب را

2) گلزار خود ز سبزه ي بيگانه پاک کن / آنگاه در ملامت مردم زبان برآر

3) زاهد چرا شکست دل من به سنگ طعن / آيينه ي خداي نما را چرا شکست

4) آنچه اول غرق گردد کشتي اميد ماست / گر سراب نااميدي را فلک دريا کند