این بیت دلکش از دفتر خسرو و شیرین را معنی کنید و آرایه های آنرا شرح دهید

اگر هم شکر می‌خواهی و هم شیرینی (یعنی معشوقی مثل "شیرین")،

باید کار بزرگی کنی؛ مثلاً ماه را شکار کنی یا ماهی را صید.

رسیدن به کسی مثل "شیرین"، آسان نیست. باید کار خارق‌العاده‌ای انجام بدهی.

بین شکر و شیرین، نوعی جناس معنایی و تداعی وجود دارد.

همچنین بین "شکار ماه" و "صید ماهی" هم نوعی هماهنگی آوایی و معنایی هست.

اشاره دارد به دشواری وصال شیرین، که در سراسر داستان "خسرو و شیرین" همواره تکرار می‌شود. مخاطب برای رسیدن به شیرین باید مثل خسرو رنج‌های بزرگ را تحمل کند.

• «شیرین» هم اسم معشوق است، هم صفتی برای چیز خوش‌مزه.
• «شکر» هم می‌تواند معنی مادی (قند) داشته باشد، هم کنایه از لذت یا سخن شیرین.

"شکار ماه" و "صید ماهی" دو کار غیرممکن‌اند؛ این اغراق برای نشان دادن دشواری رسیدن به معشوق به کار رفته.

برای رسیدن به معشوق ایده‌آل، فقط آرزو کافی نیست؛ باید سخت تلاش کرد، حتی کارهایی که به نظر ناممکن می‌رسند.

در تمام داستان، خسرو برای رسیدن به شیرین بارها امتحان می‌شه؛ از سختی‌های عاشقی، دوری، رقابت با فرهاد، تا مشکلات سیاسی و اخلاقی. این بیت مثل یک جمع‌بندی شاعرانه‌ست از فضای کلی اثر:

 اگر کسی شیرینی عشق رو می‌خواد، باید مثل خسرو، کارهایی بکنه که انگار شکار ماهه یا صید ماهی در آسمونه.

وصال شیرین، بی رنج و تلاشِ قهرمان‌گونه ممکن نیست.

در واقع، این بیت هم به نام معشوق (شیرین) اشاره داره، هم به طعم عشق (شکر)، و هم به راه سخت رسیدن به اون (شکار ماه یا صید ماهی = کار غیرممکن).

عشق آسون نیست، مخصوصاً اگه طرفت شیرین باشه!