واندر سر من مایه سودا همه تو

در این بیت‌ها، "مایه سودا" به معنای سبب و عامل اشتیاق و دلبستگی است. مولانا در اینجا اشاره به حالاتی مانند عشق، شوق و دیوانگی دارد که فرد را به سوی چیزی جذب می‌کند. کلمه "سودا" در اینجا به معنی جنون یا دلبستگی شدید است که در زبان عرفانی مولانا بیشتر به عشق الهی یا عشق به معشوق واقعی اشاره دارد.

به عبارت دیگر، مولانا در این بیت‌ها می‌گوید که همه تمایلات و اشتیاق‌های درونی او، حتی افکار و خیالاتش، از عشق به معشوق (که در اینجا می‌تواند به خدا یا معشوق روحانی اشاره داشته باشد) به وجود آمده است و این عشق به اندازه‌ای قوی است که تمام ذهن و دل او را پر کرده است.

پس در اینجا، "مایه سودا" به معنی علت یا عامل جنون و شوریدگی در دل است که به واسطه عشق و دلبستگی به معشوق ایجاد شده است.