تفاوت‌های محتوایی بین اشعار مولانا و دیگر شاعران

درود؛ می دانید که مولانا و حافظ از شعرا و عرفای بزرگ پارسی‌گو هستند؛ ولی عرفان مولانا عرفان وصل است و عرفان حافظ عرفان حرمان و هجران. در غزلیات حافظ همواره گله و شکایت از هجران و شوق دیدار معشوق موج می‌زند ولی چنانچه غزلیات شمس از مولوی را مطالعه کنید یکسره حالت شادی و رقص از شوق وصل معشوق به انسان دست می‌دهد. اصلا غزل های مولوی به لحاظ عروضی و وزن اشعار بسیار ریتمیک و شادی آور است: 

جان جهان دوش کجا بوده‌ای

نی غلطم در دل ما بوده‌ای

آه که من دوش چه سان بوده‌ام

آه که تو دوش که را بوده ای

رشک برم کاش قبا بودمی

چون که در آغوش قبا بوده‌ای...

و اما لسان الغیب؛ حافظ:

الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هائل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحها

پیروز باشید.